Lee Haney: Pierwszy z potworów mięśniowych

Mein Fitness

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am 10.03.2022

Sprache:

Pamiętam, jak stałem przed Gold’s Gym w Wenecji na początku lat 80. i słuchałem, jak młody kulturysta narzeka, że w tym sporcie nie ma już „dużych chłopców”. W tym czasie Arnold przeszedł na emeryturę, a czołowymi zawodnikami byli Samir Bannout, Chris Dickerson i Frank Zane. Znakomici kulturyści, ale niezbyt duzi. Jednak ja ani ten młody kulturysta nie wiedzieliśmy, że w zawodach sylwetkowych nadchodzi radykalna zmiana, której zapowiedzią będzie pojawienie się masywnego i estetycznego Lee Haneya. Lee Haney miał mięśnie mastodonta, ale nie miał kości mastodonta, co za wspaniały kształt...

Ich erinnere mich, dass ich Anfang der 1980er Jahre vor Gold’s Gym in Venedig stand und einem jungen Bodybuilder zuhörte, der sich darüber beschwerte, dass es keine „großen Jungs“ mehr im Sport gebe. Zu diesem Zeitpunkt war Arnold in den Ruhestand getreten, und zu den Top-Konkurrenten gehörten Samir Bannout, Chris Dickerson und Frank Zane. Ausgezeichnete Bodybuilder, aber nicht sehr große. Aber ich oder dieser junge Bodybuilder ahnten nicht, dass im Körperbau-Wettkampf eine grundlegende Veränderung bevorstand, die durch die Ankunft des massiven und ästhetischen Lee Haney angekündigt werden würde. Lee Haney hatte Mastodon-Muskeln, aber keine Mastodon-Knochen, was für eine großartige Form … — Pamiętam, jak stałem przed Gold’s Gym w Wenecji na początku lat 80. i słuchałem, jak młody kulturysta narzeka, że w tym sporcie nie ma już „dużych chłopców”. W tym czasie Arnold przeszedł na emeryturę, a czołowymi zawodnikami byli Samir Bannout, Chris Dickerson i Frank Zane. Znakomici kulturyści, ale niezbyt duzi. Jednak ja ani ten młody kulturysta nie wiedzieliśmy, że w zawodach sylwetkowych nadchodzi radykalna zmiana, której zapowiedzią będzie pojawienie się masywnego i estetycznego Lee Haneya. Lee Haney miał mięśnie mastodonta, ale nie miał kości mastodonta, co za wspaniały kształt...

Pamiętam, jak stałem przed Gold’s Gym w Wenecji na początku lat 80. i słuchałem, jak młody kulturysta narzeka, że w tym sporcie nie ma już „dużych chłopców”. W tym czasie Arnold przeszedł na emeryturę, a czołowymi zawodnikami byli Samir Bannout, Chris Dickerson i Frank Zane. Znakomici kulturyści, ale niezbyt duży. Jednak ja ani ten młody kulturysta nie wiedzieliśmy, że w zawodach sylwetkowych nadchodzi radykalna zmiana, której zapowiedzią będzie pojawienie się masywnego i estetycznego Lee Haneya.

Bodybuilder Lee Haney führt eine Beinstreckungsübung für ein Unterkörpertraining durch — Lee Haney hatte Mastodon-Muskeln, aber keine Mastodon-Knochen, was für eine großartige Form und Ästhetik sorgte. Bill Dobbins

Wznoszę toast obficie ciała mezomorficzne przez cały czas ciała, które wyglądają, jakby zostały zaprojektowane dla liniowych w NFL. Lee Haney nie ma takiego ciała. Słyszałem, że zajął się kulturystyką, ponieważ dwukrotnie złamał nogę, grając w piłkę nożną w szkole średniej. Sugerowałoby to, że Lee ma mięśnie mastodonta, ale nie kości mastodonta. I to jest oczywiście klucz do jego wyjątkowej estetyki. Mając mniejsze kości i stawy, możesz uzyskać więcej dobrze uformowane, zwężające się mięśnie. W przeciwnym razie otrzymasz grube, masywne, ale bardziej blokujące mięśnie. Spójrz na zdjęcia Lee i zobacz, jak małe są jego nadgarstki. Zawsze to zauważałem u Arnolda. Ogromne przedramiona zwężające się w zaskakująco smukłe nadgarstki.

Przy wadze 300 funtów i pretendencie do tytułu Mr. Olympia Lee Haney nie wydaje się aż tak ogromny. Ale kiedy w 1982 roku wygrał Mistrzostwa Krajowe NPC, wydawał się naprawdę dużym facetem. Był pierwszym z szeregu przyszłych potężnych zawodników, takich jak Dorian Yates, Ronnie Coleman i Jay Cutler, co ostatecznie doprowadziło do Big Ramy’ego, który jest tak masywny, że wygląda, jakby mógł należeć do innego gatunku.

Lee-Haney-Medaille. — Lee Haney gewann acht Mr. Olympia-Titel – und war im Jahr seiner Pensionierung am besten. Mit freundlicher Genehmigung von Weider Health and Fitness / M+F Magazin

Bodybuilder Lee Haney führt im Fitnessstudio Beincurls durch — Lee Haney war das erste der „Massenmonster“ im modernen Profi-Bodybuilding. Bill Dobbins

W latach 80-tych mistrz Nationals startował w zawodach IFBB Mr. Universe. Pamiętam, jak rozmawiałem z Lee podczas lotu do Belgii dla Universe i powiedział mi, że nigdy wcześniej nie był w Europie. „Tak naprawdę nie jedziesz teraz do Europy” – powiedziałem mu. „Po prostu jedziesz na inny konkurs. Lotnisko, hotel, teatr. To samo, do czego już jesteś przyzwyczajony. Skup się na tym i cieszyć się późniejszą wycieczką do Europy po wygraniu konkursu.”

YATES gegen HANEY, 1991 — Dorian Yates und Lee Haney im Jahr 1991 – das Ende einer Ära, der Beginn der nächsten. Bill Dobbins

Nie trzeba dodawać, że Lee wygrał wszechświat i ruszył dalej Zwycięstwo w ośmiu zawodach Mr. Olympia. Ostatnia odbyła się na Florydzie w 1991 roku. Pojawiło się wówczas pytanie, czy „nowicjusz” Dorian Yates pokona mistrza i zostanie nowym Mr. Olympią. Pamiętam, że byłem za kulisami, kiedy Dorian przyszedł się napompować. Oczywiście robił ogromne wrażenie. A potem przyszedł Lee i zdjął koszulę. Obserwujący fotografowie i dziennikarze od razu zdali sobie sprawę, że stawką będzie drugie miejsce. Lee był jednym z tych kulturystów, podobnie jak Lee Labrada, który był w najlepszej formie w roku, w którym przeszedł na emeryturę.

Miałem okazję wielokrotnie fotografować Lee Haneya, na scenie, na siłowni i w studiu. Zawsze był absolutnym dżentelmenem, z którym łatwo było się dogadać. Joe Weider dwukrotnie wysyłał mnie do Atlanty, abym sfotografował Lee w jego siłowniach. Oryginał nie miał klimatyzacji. Można by pomyśleć, że zrobienie zdjęć w listopadzie nie będzie problemem. Ale pochodzę z bardzo suchego Los Angeles, a Atlanta była wyjątkowo wilgotna, więc chociaż nie było super gorąco, skończyłam z kolekcją t-shirtów Lee Haneya, ponieważ dostawałam zamienniki, gdy nosiłam te, w których się spociłam.

Lee Haney trainiert im Fitnessstudio mit Bizeps-Curls an einer Predigerstange — Bill Dobbins

Kolejna sesja zdjęciowa Lee Haneya odbyła się w jego nowszej sali gimnastycznej, wszystkiej chromowanej i klimatyzowanej. W tamtych czasach fotografowie często spryskiwali fotografowane osoby wodą, imitując pot. Spryskałem Lee kilka razy, ale na siłowni było wtedy bardzo fajnie i czuł się niekomfortowo. Więc w końcu powiedział do mnie swoim delikatnym, ale bardzo wyraźnym południowym akcentem: „Bill, proszę, nie spryskuj mnie więcej wodą…”.

To było tak „trudne”, jak tylko mógł być Lee Haney. Bardzo miły facet, każdy się z tym zgodzi.