Ο Bobby Stroupe μοιράζεται τα μυστικά ενός προγράμματος προπόνησης που κέρδισε το Super Bowl

Ο Bobby Stroupe μοιράζεται τα μυστικά ενός προγράμματος προπόνησης που κέρδισε το Super Bowl

Ο Bobby Stroupe ήταν προπονητής του Kansas City Chiefs Patrick Mahomes από τότε που ο στρατηγός ήταν στο δημοτικό σχολείο. Ο Stroupe είναι ο ιδρυτής και πρόεδρος του Athlete Performance Enhancement Center (APEC) και εκπαιδεύει παίκτες NFL και MLB μαζί με νεαρούς αθλητές στις τοποθεσίες του στο Dallas-Fort Worth και στο Tyler, TX.

Ο Mahomes μόλις κέρδισε τη δεύτερη νίκη του στο Super Bowl και τον MVP του Super Bowl, μαζί με δύο MVP της κανονικής περιόδου στην εξαετή καριέρα του. Ο Stroupe ήταν με τον πελάτη του σε κάθε βήμα και είναι εξίσου ενθουσιασμένος όπως ήταν όταν ο Mahomes έφτασε για πρώτη φορά στο μεγάλο παιχνίδι.

"Είναι απίστευτο ως προπονητής να βλέπεις κάποιον να φτάνει σε ένα επίπεδο που φιλοδοξεί", είπε ο Stroupe. "Μιλάμε για όνειρα σε σχέδια όλη την ώρα και αυτό είναι γραμμένο στον τοίχο της εταιρείας μου από το 2005. Για έναν προπονητή να μπορεί να είναι με κάποιον, να έχει σχέση και να βλέπει την εξέλιξη και την ανάπτυξη ως άντρας ή γυναίκα - φτάστε στο Super Bowl - είναι απλά υπέροχο να μπορείς να το ζήσεις."

Ως αουτσάιντερ αθλητής, ο Στρούπ έψαχνε πάντα τρόπους για να αποκτήσει πλεονέκτημα. Γι' αυτό και δεν αφήνει κανένα λιθαράκι για να βοηθήσει τους πελάτες του να συνεχίσουν να διαπρέπουν στον τομέα τους. Ο προπονητής μίλησε στην M&F για το πώς έμαθε να διοχετεύει τον εγωισμό του αθλητή του για να βοηθάει καλύτερα άλλους αθλητές, γιατί η θετικότητα πάει πολύ μακριά και πώς τα δεδομένα του Whoop ήταν χρήσιμα στην προπόνησή του.

Μετατρέψτε το καύσιμο σε εστίαση

Πραγματικά αισθάνομαι ότι όλη μου η ανατροφή και η αθλητική εμπειρία ήταν μια πολύ καλή ψυχολογική προετοιμασία για να ξέρω τουλάχιστον πώς είναι να είσαι εκείνες τις στιγμές. Ήμουν λίγο αουτσάιντερ, μικρό παιδί, οπότε έπρεπε πάντα να βρίσκω επιπλέον τρόπους για να καλύψω αυτά τα κενά. Έχοντας να κάνω τη δική μου προσωπική έρευνα και επιπλέον δουλειά με προετοίμασαν πραγματικά για αυτό που κάνω τώρα. Ως κάποιος που εστιάζει στην υγεία, τις επιδόσεις και την ανάπτυξη παικτών, ξέρω πώς είναι να βρίσκω τρόπους να είσαι καλύτερος από τον ανταγωνισμό στο βαθμό που έπρεπε να μπορώ να βρω αυτά τα κενά για να παίξω.

Παρόλο που έφτασα σε επαγγελματικό επίπεδο στο ποδόσφαιρο, απλώς προσπαθούσα να αποκτήσω ένα βιογραφικό αρκετά δυνατό ώστε να προσελκύω πελάτες και να έχω ευκαιρίες με ανθρώπους που διαφορετικά δεν θα είχα. Επιπλέον, η κατανόηση του πώς ήταν να είσαι αθλητής σε αυτές τις καταστάσεις ήταν πρωταρχικής σημασίας. Νομίζω ότι στη ζωή, στις επιχειρήσεις, στις σχέσεις και στον κλάδο της εκπαίδευσης, εξακολουθείς να έχεις αυτή την ανταγωνιστική φύση και αίσθηση.

Έχετε συνεχώς την ευκαιρία να αμφισβητείτε τον εαυτό σας και να βγαίνετε έξω και να είστε ανταγωνιστικοί όταν πρόκειται να βρείτε πράγματα που θα βελτιώσουν τις προπονητικές σας πρακτικές. Είναι πραγματικά ταπεινό όταν ένας από τους αθλητές σου τραυματίζεται ή αποτυγχάνει γιατί αν είσαι πραγματικά καλός σε αυτό, θα πρέπει να είσαι αυτός που το κάνει. Θα πρέπει να βρείτε έναν τρόπο να δημιουργήσετε ένα καλύτερο σενάριο για τους ανθρώπους σας και θα πρέπει να προσπαθήσετε να αποκτήσετε κάθε μέρος του για να γίνετε καλύτεροι.

Η δύναμη της θετικότητας

Νομίζω ότι υπάρχουν τεράστια στοιχεία τα τελευταία 30 χρόνια σχετικά με τη δύναμη της θετικότητας και τον αντίκτυπο που έχει στη σύνδεση των νευρολογικών διεργασιών στον εγκέφαλο και στο σώμα και στην εκδήλωση των φυσιολογικών οφελών. Οι τραυματισμοί είναι μέρος του αθλητισμού και η ανοχή στον πόνο είναι μέρος του μεγαλείου.

Πιστεύω επίσης ότι όταν αντιμετωπίζεις έναν τραυματισμό, πρέπει να έχεις μια συνεργατική ομάδα ανθρώπων εστιασμένη προς τα εμπρός. Είναι σαν μια αγωνιστική ομάδα F1. Αν φυσήξεις ένα λάστιχο στη μέση ενός αγώνα, κανείς δεν πρέπει να πει, "Ποιος αγόρασε αυτά τα ελαστικά;" Τα ερωτήματα πρέπει να είναι τι πρέπει να συμβεί τώρα και πώς θα το κερδίσουμε. Ευτυχώς, ο Πάτρικ έχει ένα απίστευτο οικοσύστημα ηγεσίας, εκπαίδευσης και ιατρικού προσωπικού και συνεργαζόμαστε σαν πλήρωμα πιτ.

Το σπουδαίο με αυτόν είναι ότι είναι ένας εξαιρετικά θετικός άνθρωπος. Θα σας προκαλούσα να βρείτε οποιοδήποτε απόφθεγμα του που είναι αρνητικό για ένα άτομο ή μια κατάσταση. Θα δυσκολευτείτε να το βρείτε και αυτό μιλάει για το τι είδους άτομο είναι. Το πιο σημαντικό, μιλάει για το είδος της σχέσης που έχει με τον εαυτό του.

Ο τρόπος με τον οποίο θέλω οι αθλητές μου να σκέφτονται τους τραυματισμούς είναι ότι κάθε τραυματισμός είναι δικό τους λάθος. Ο λόγος βρίσκεται στο αποκορύφωμα όλων των παραγόντων, πώς μεγάλωσαν και αντιμετώπισαν το σώμα, τον ύπνο και τις συνήθειές τους. Είναι ένα σωρευτικό αποτέλεσμα του πώς έχουν ζήσει τις τελευταίες 10 έως 21 ημέρες έως έξι μήνες και είναι το αποτέλεσμα μιας απόφασης ή της λύσης που επιλέγουν σε ένα παιχνίδι. Είτε πρόκειται για τραυματισμό εξ επαφής είτε χωρίς επαφή.

Το λέω με ένα κλείσιμο του ματιού γιατί αν το κάνουν αυτό, θα προστατευτούν. Οι τραυματισμοί δεν είναι δικό τους λάθος, αλλά αν το προσεγγίσουν από αυτή την οπτική γωνία, και εγώ το προσεγγίζω από την άποψη ότι πρέπει να βρω έναν τρόπο να βελτιώσω την ανθεκτικότητα, την κινητικότητα, τη σταθερότητα και την ευελιξία των ιστών μου κατά τη διάρκεια της εργασίας εκτός εποχής. Στη συνέχεια, έχετε το ιατρικό επιτελείο του Chiefs να φροντίζει προληπτικά πράγματα που δεν είναι βέλτιστα ή πράγματα που συμβαίνουν στο παιχνίδι.

Εάν όλοι οι εμπλεκόμενοι το θεωρούν ευθύνη τους, συμπεριλαμβανομένου του αθλητή, τότε έχουμε τώρα την ευκαιρία να επιτύχουμε την καλύτερη δυνατή απόδοση όταν προκύψουν αυτά τα πράγματα.

Μείνετε πιστοί στις αρχές σας

Νομίζω ότι για εμάς έχει να κάνει με τις βασικές μας αρχές και τα πράγματα που γνωρίζουμε ότι πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε ως μέρος του προγράμματος σπουδών μας που προωθούν τις αθλητικές μας ιδιότητες και τι κάνουμε. Μπορεί να αλλάξετε κάποιες από τις στρατηγικές και τις έννοιές σας, αλλά δεν αλλάζετε τις αρχές της ανθρώπινης απόδοσης. Ο Θεός δεν είναι εκεί έξω να χτίζει σώματα όπως ο Εξολοθρευτής. Είναι ακόμα ανθρώπινα σώματα και υπάρχουν πράγματα που πρέπει να κάνουμε.

The Power of Whoop

Όταν τελικά είχα την ευκαιρία να πάρω το Whoop, παρήγγειλα δεκάδες από αυτά για το εκπαιδευτικό μου κέντρο το 2016 και κοστίζουν 500 $ το καθένα. Αγόρασα ένα για κάθε παίκτη του μπέιζμπολ που είχαμε αυτή την εκτός εποχής. Είχαμε περίπου 60 άτομα εκείνη την εποχή. Επενδύσαμε στο προϊόν όχι επειδή ήταν μια επιχειρηματική σχέση, αλλά επειδή ήθελα επιτέλους να έχω κάποιο επίπεδο ευθύνης για το αν τα αγόρια μου ζουν σωστά, ώστε αυτή η εκπαίδευση να κάνει τις προσαρμογές που θέλω. Έπρεπε να μάθω πόσο καλή είναι η προπόνησή μας. Πώς μπορώ να ξέρω πόσο καλό είναι αν δεν ξέρω ποιος ζει σωστά σύμφωνα με τις μετρήσεις για αυτές τις προσαρμογές; Έβλεπα ότι αυτός ο τύπος δεν κοιμόταν, επομένως δεν πρόκειται να δούμε τα αποτελέσματά του και να κρίνουμε τους εαυτούς μας από αυτό. Το γεγονός ότι βελτιώνεται μόνο δύο μίλια την ώρα σε ένα τεστ αριστερής περιστροφής της σπονδυλικής στήλης δεν είναι τόσο σημαντικό όσο αυτό το παιδί κοιμάται κατά μέσο όρο οκτώ ώρες τη νύχτα. Βελτιώνεται κατά μέσο όρο εννέα μίλια την ώρα και αυτός είναι ένας καλύτερος τρόπος για να ελέγξουμε αν οι θεωρίες μας είναι αληθινές.

Ξεκίνησε με μια εγωιστική προσέγγιση για να μπορέσουμε να δοκιμάσουμε τις θεωρίες μας και τα εκπαιδευτικά μας συστήματα. Αυτό που τελικά συνέβη ήταν ότι οι αθλητές άρχισαν να επενδύουν περισσότερο στο gamification της αποκατάστασης και να γίνονται πιο ανταγωνιστικοί σε αυτόν τον χώρο. Το Whoop έχει τόσες πολλές μετρήσεις που μπορείτε να δείτε, αλλά όλα έχουν να κάνουν με το άγχος και την αξία της αποκατάστασης. Απλοποιείς το σύμπλεγμα όταν επικοινωνείς με τους αθλητές και μετά έχεις την ευκαιρία να κάνουν ουσιαστικά μια αλλαγή. Μου έχουν αναφερθεί πολλές φορές για αυτό και θα το ξαναπώ. Δεν με νοιάζει αν είναι ακριβές, και να γιατί. Το μόνο που χρειάζομαι είναι αυτοί οι αθλητές να θέλουν να είναι ανταγωνιστικοί σε αυτό το θέμα. Αν το κάνουν αυτό, κερδίζω, τελεία. Αυτός είμαι, λίγο τσιγκούνης. Θέλω να είναι ακριβές και είναι αρκετά ακριβές ώστε να μπορώ να βλέπω πράγματα σε πραγματικό χρόνο που μπορεί να είναι σημαντικά για μένα για να αλλάξω την προπόνηση, ειδικά με κάποιον που είναι πελάτης ένας προς έναν, όπως ο Πάτρικ.

Τι διαχωρίζει το μεγάλο από το καλό;

Νομίζω ότι καταλήγει σε έναν απόλυτο εθισμό στην αυτοβελτίωση. Οι κορυφαίοι δεν θα ησυχάσουν και θα απολαύσουν διακρίσεις και πρωταθλήματα επειδή απλώς τους εκνευρίζει μέχρι θανάτου που ήταν ανακριβείς σε σύντομες πάσες προς τα αριστερά σε απόσταση τριών γιαρδών, ή ότι είχαν ατημέλητο πόδι και έχασαν τρεις βολές μετά τη διάρκεια της σεζόν ή δεν είχαν αρκετή ταχύτητα για να προσπεράσουν έναν αμυντικό γραμμής για να παίξουν. Στο ΝΒΑ, είναι πολύ εύκολο να εντοπίσεις τα παιδιά που προσθέτουν κάτι στο παιχνίδι τους κάθε εκτός σεζόν. Νομίζω ότι αυτό που βλέπετε στη θέση του στρατηγού είναι ότι τα παιδιά κάνουν τα ίδια πράγματα. Νομίζω ότι υπάρχει μια παλιάς σχολής προσέγγιση στο κουαρτμπακ, όπου πολλοί από αυτούς τους τύπους είναι τώρα εκφωνητές. Έτσι διαμορφώνουν τη γνώση του ευρύτερου κοινού για τη θέση του τέταρτου μπακ.

Νιώθω ότι υπάρχει μια ισχυρή πεποίθηση εκεί έξω ότι οι στρατηγοί δεν μπορούν να βελτιωθούν, και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ ισχυρό στο πλήθος των εκφωνητών. Το πιστεύουν αυτό γιατί δεν έχουν βελτιωθεί και σκέφτονται επειδή δεν το έχουν κάνει ότι κανείς δεν μπορεί. Νομίζω ότι αυτό που βρίσκετε είναι ένας πιο εύπλαστος και μεταβλητός αθλητής που παίζει στη θέση του στρατηγού. Δεν έχουν όλοι ύψος 6,5" και έχουν το ίδιο πόδι και μπορούν να ρίξουν το πίσω πόδι τους για να επιτύχουν μια συγκεκριμένη διαδρομή. Είναι διαφορετικό είδος προσέγγισης και δυνατότητας. Ναι, οι στρατηγοί εξακολουθούν να μπορούν να κάνουν αυτά τα πράγματα, αλλά μπορούν επίσης να κάνουν πολλά περισσότερα τώρα. Δεν υπήρξε ποτέ φορά στο NFL που οι στρατηγοί βελτιώνονται τόσο γρήγορα όσο βελτιώνονται. αποφάσεις για να προχωρήσουμε το παιχνίδι, ανοίξτε αυτό το πράγμα και αφήστε τον κόσμο να είναι ο εαυτός του στο γήπεδο ποδοσφαίρου.