Η σχέση μεταξύ των συνηθειών ύπνου και της παχυσαρκίας στα παιδιά

Οι διαταραχές ύπνου είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα στην Αμερική. Ένας στους τρεις Αμερικανούς ενήλικες δεν κοιμάται τις συνιστώμενες επτά έως εννέα ώρες τη νύχτα, κάτι που έχει επιζήμια επίδραση στη συνολική υγεία του (Watson et al., 2015). Μια δήλωση συναίνεσης που δημοσιεύτηκε στοJournal of Sleep Medicineυποδηλώνει ότι πολλά παιδιά ηλικίας πέντε έως δέκα ετών χάνουν 10 έως 12 ώρες ύπνου τη νύχτα (Paruthi et al., 2016). Όπως και με τους ενήλικες, ο μη βέλτιστος ύπνος φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο των παιδιών για ποικίλα προβλήματα υγείας.

Από αυτά τα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με τον ύπνο, η παιδική παχυσαρκία αποτελεί σημείο αυξανόμενης ανησυχίας.

Ο ύπνος είναι μια «προγραμματισμένη» ώρα για την ανάκτηση των ανθρώπινων βιορυθμών μας, επιτρέποντας την ανάπτυξη και την επισκευή των ιστών. Τα υψηλά ποσοστά ορμονικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια του ύπνου βοηθούν στη ρύθμιση μιας ποικιλίας φυσιολογικών διεργασιών που επηρεάζουν την ανάπτυξη, τη γνωστική λειτουργία και τη συμπεριφορά. Όταν ο ύπνος είναι μειωμένος, το ίδιο συμβαίνει και με όλα τα παραπάνω. Δεδομένου του ρυθμού ανάπτυξης του εγκεφάλου και του σώματος των παιδιών, η έλλειψη ύπνου μπορεί να διαταράξει τη διαδικασία ανάπτυξης.

Έρευνα σχετικά με το πώς αυτή η διαταραχή μπορεί να συμβάλει σε αυξημένα ποσοστά παχυσαρκίας έχει δώσει μερικά βασικά ευρήματα:

• Daten veröffentlicht in der Archiv für Kinder- und Jugendmedizin deutet darauf hin, dass bei kleinen Kindern (0-4 Jahre) ein verkürzter Nachtschlaf mit einem erhöhten Risiko für Übergewicht und / oder Fettleibigkeit verbunden war. Tagesschlaf (Nickerchen) verbesserte das Risiko nicht (Bell und Zimmerman, 2010).

• Eine Studie veröffentlicht in Pädiatrie zeigten, dass Kinder im Alter von vier bis zehn Jahren mit der kürzesten Schlafdauer viermal häufiger an Fettleibigkeit leiden. Eine kurze und inkonsistente Schlafdauer war auch mit veränderten Insulin-, LDL-Cholesterinspiegeln (Low Density Lipoprotein) und C-reaktivem Protein verbunden (Spruyt et al., 2010).

• Untersuchungen der Universität von Illinois, Urbana-Champaign, untersuchten Familienroutinen und nachfolgende Gesundheitsergebnisse. Ihre Ergebnisse legen nahe, dass Kinder, die weniger als sieben Stunden pro Nacht schlafen, dreimal häufiger übergewichtig werden. Darüber hinaus war die Wahrscheinlichkeit, dass Kinder von Eltern, die weniger als sieben Stunden Schlaf pro Nacht hatten, 1,3-mal höher waren, übergewichtig. Die Forscher kamen zu dem Schluss, dass Schlaf einer der wichtigsten Frühfaktoren für die Prävention von Fettleibigkeit bei Kindern sein könnte (Jones et al., 2014).

Αυτά τα αποτελέσματα δεν περιορίζονται στις οξείες επιπτώσεις του ύπνου στην παιδική παχυσαρκία. Φαίνεται ότι ο κίνδυνος εμφάνισης παχυσαρκίας από τον ανεπαρκή ύπνο κατά την παιδική ηλικία μπορεί να επεκταθεί και στην ενήλικη ζωή.

• Eine Studie mit mehr als 1.000 Menschen in Neuseeland ergab, dass kürzere Schlafzeiten in der Kindheit die Wahrscheinlichkeit von Fettleibigkeit im Alter von 32 Jahren erhöhten (Landhuis et al., 2008).
• Eine systematische Überprüfung von mehr als 36 Veröffentlichungen veröffentlicht in Fettleibigkeit fanden einen signifikanten Zusammenhang zwischen kurzer Schlafdauer während der Kindheit und lebenslanger Fettleibigkeit (Patel und Hu, 2017).

Πώς σχετίζονται η παιδική παχυσαρκία και η έλλειψη ύπνου;

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι ενώ υπάρχουν ορισμένα σημαντικά ευρήματα, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ακριβώς γιατί και πώς οι διαταραχές ύπνου επηρεάζουν την παιδική παχυσαρκία. Κάποιοι προτείνουν ότι θα μπορούσε να είναι ένα φαινόμενο «κοτόπουλο ή αυγό». Η συχνότητα εμφάνισης διαταραχών ύπνου όπως η υπνική άπνοια είναι πολύ μεγαλύτερη στα παιδιά με παχυσαρκία. Ωστόσο, οι συνήθως προτεινόμενοι μηχανισμοί με τους οποίους ο ύπνος επηρεάζει την παχυσαρκία είναι παρόμοιοι σε ενήλικες και παιδιά.

Ανισορροπία ορμόνης πείνας

Όταν ο ύπνος είναι μειωμένος σε οποιαδήποτε ηλικία, η ορμόνη λεπτίνη μειώνεται σημαντικά. Αυτή η ορμόνη σηματοδοτεί στον εγκέφαλο ότι είναι ώρα να σταματήσει να τρώει. Αυτή η μείωση συνδυάζεται με ααύξησηστην ορμόνη γκρελίνη, η οποία αυξάνει τη συγγένεια για το φαγητό και οδηγεί σε υψηλότερη πρόσληψη θερμίδων (Tehri et al., 2004).

Μειωμένο ενεργειακό κόστος

Ο ανεπαρκής ύπνος μειώνει τη θερμοκρασία του πυρήνα, γεγονός που συμβάλλει στην κόπωση. Οι κουρασμένοι ενήλικες και τα παιδιά είναι λιγότερο πιθανό να είναι σωματικά δραστήριοι (Stone et al., 2012).

Αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης

Έχει παρατηρηθεί ότι ο μη βέλτιστος ύπνος μπορεί να αυξήσει έντονα την κορτιζόλη της ορμόνης του στρες. Οι χρόνιες αυξήσεις της κορτιζόλης έχουν συνδεθεί με αντίσταση στην ινσουλίνη και αυξημένο σωματικό βάρος τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά (Speigel et al., 2015).

Αυτά τα αποτελέσματα καθιστούν σαφές ότι ο ύπνος παίζει ρόλο στην επιδημία παιδικής παχυσαρκίας. Ωστόσο, υπάρχουν προληπτικά βήματα που μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βελτιώσουν τις συνήθειες ύπνου των παιδιών τους.

Περιορίστε την τεχνολογία πριν τον ύπνο.Η παρακολούθηση τηλεόρασης αμέσως πριν τον ύπνο έχει συνδεθεί με μειωμένη διάρκεια ύπνου στα παιδιά (Owens et al., 1999). Η απενεργοποίηση τηλεοράσεων και άλλων συσκευών οθόνης τουλάχιστον 30 λεπτά πριν τον ύπνο συνιστάται συχνά από γιατρούς και ερευνητές.

Διατηρήστε σταθερές ώρες ύπνου.Η φυσιολογία και η ψυχολογία των παιδιών ανταποκρίνονται καλά στη ρουτίνα. Το να πηγαίνεις για ύπνο και να ξυπνάς την ίδια ώρα κάθε μέρα βοηθά στη δημιουργία ενός βέλτιστου κύκλου ύπνου/αφύπνισης (Blader et al., 1997). Με αυξανόμενους εξωτερικούς χρονικούς περιορισμούς (σχολείο και άλλες δραστηριότητες), είναι σημαντικό οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να αξιολογούν τον σκοπό αυτών των χρονικών απαιτήσεων. Ενώ τα παιδιά πρέπει να μάθουν πώς να εφαρμόζουν αυστηρότητα σε διαφορετικούς κλάδους, είναι επίσης σημαντικό να τους δίνεται χρόνος για σωματικό παιχνίδι και χαλάρωση.

Χρησιμοποιήστε την κοινή λογική.Να θυμάστε ότι ένας καλός βραδινός ύπνος είναι ο βέλτιστος όταν τα παιδιά πάνε για ύπνο σε ήρεμη κατάσταση. Οποιαδήποτε ιδιαίτερα διεγερτική δραστηριότητα πριν τον ύπνο έρχεται σε αντίθεση με αυτόν τον στόχο. Εξετάστε διάφορα μέτρα και τελετουργίες που μπορούν να εκτελεστούν πριν από τον ύπνο που προάγουν την ξεκούραση και τη χαλάρωση.

Ακόμα κι αν κάνουμε το καλύτερο δυνατό ως γονείς, θα πιάσουμε ένα ποτήρι νερό και θα ψάξουμε για τέρατα κάτω από το κρεβάτι στις 2 π.μ. Ωστόσο, αν αναγνωρίσουμε τη σημαντική σχέση μεταξύ του ύπνου των παιδιών και της υγείας τους, μπορούμε να κάνουμε βήματα για να κάνουμε τη νυχτερινή ανάπαυση μια περίοδο για να επαναφορτίσουμε μια χαρούμενη, υγιή νεανική ζωή.

Λίστα αναφοράς

Bell, J.F. and Zimmerman, F.J. (2010). Συντόμευση της διάρκειας νυχτερινού ύπνου στην πρώιμη ζωή και επακόλουθη παχυσαρκία στα παιδιά.Αρχεία Παιδιατρικής και Εφηβικής Ιατρικής164, 9.

Blader, J.C. (1997). Προβλήματα ύπνου σε παιδιά δημοτικού σχολείου: Μια κοινοτική έρευνα.Αρχεία Παιδιατρικής και Εφηβικής Ιατρικής151, 5, 473.

Jones, BL and Fiese, BH (2014). Ρουτίνες γονέων, παιδικές ρουτίνες και οικογενειακά δημογραφικά στοιχεία που σχετίζονται με την παχυσαρκία μεταξύ γονέων και παιδιών προσχολικής ηλικίας.Όρια στην ψυχολογία, 5.

Landhuis, C.E. et al. (2008). Χρόνος ύπνου στην παιδική ηλικία και μακροπρόθεσμος κίνδυνος παχυσαρκίας: Μια προοπτική μελέτη κοόρτης γέννησης 32 ετών.Παιδιατρική122, 5, 955-960.

Owens, J. et al. (1999). Τηλεοπτικές συνήθειες και διαταραχές ύπνου σε παιδιά σχολικής ηλικίας.Παιδιατρική104, 3.

Paruthi, S. et al. (2016). Συνιστώμενη ποσότητα ύπνου για παιδιατρικούς πληθυσμούς: μια συναινετική δήλωση από την Αμερικανική Ακαδημία Ιατρικής Ύπνου.Journal of Clinical Sleep Medicine12, 06, 785-786.

Patel, S. R. and Hu, F. B. (2008). Μικρή διάρκεια ύπνου και αύξηση βάρους: Μια συστηματική ανασκόπηση.ευσαρκία16, 3, 643-653.

Spiegel, Κ. et αϊ. (2004). Τα επίπεδα λεπτίνης εξαρτώνται από τη διάρκεια του ύπνου: σχέσεις με την ισορροπία του συμπαθητικού, τη ρύθμιση των υδατανθράκων, την κορτιζόλη και τη θυρεοτροπίνη.The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism89, 11, 5762-5771.

Spruyt, K., Molfese, DL and Gozal, D. (2011). Διάρκεια ύπνου, κανονικότητα ύπνου, σωματικό βάρος και μεταβολική ομοιόσταση σε παιδιά σχολικής ηλικίας.Παιδιατρική127, 2.

Stone, MR, Stevens, D. and Faulkner, GE (2013). Η διατήρηση του συνιστώμενου ύπνου κατά τη διάρκεια της εβδομάδας σχετίζεται με αυξημένη σωματική δραστηριότητα στα παιδιά.Προληπτικό φάρμακο56, 2, 112-117.

Taheri, S. et al. (2004). Η σύντομη διάρκεια ύπνου σχετίζεται με μειωμένη λεπτίνη, αυξημένη γκρελίνη και αυξημένο δείκτη μάζας σώματος.PLoS Medicine, 1, 3.

Watson, N. F. et al. (2015). Συνιστώμενη ποσότητα ύπνου για έναν υγιή ενήλικα: Μια κοινή συναινετική δήλωση από την Αμερικανική Ακαδημία Ιατρικής Ύπνου και την Εταιρεία Ερευνών για τον Ύπνο.Journal of Clinical Sleep Medicine, 11, 06, 591–592.