Związek między nawykami snu a otyłością u dzieci

Zaburzenia snu stanowią coraz większy problem w Ameryce. Jeden na trzech dorosłych Amerykanów nie śpi zalecanych siedmiu do dziewięciu godzin na dobę, co ma szkodliwy wpływ na ich ogólny stan zdrowia (Watson i in., 2015). Oświadczenie konsensusowe opublikowane wDziennik medycyny snusugeruje, że wielu dzieciom w wieku od pięciu do dziesięciu lat brakuje od 10 do 12 godzin snu na dobę (Paruthi i in., 2016). Podobnie jak w przypadku dorosłych, nieoptymalny sen wydaje się zwiększać ryzyko wystąpienia różnych problemów zdrowotnych u dzieci.

Spośród problemów zdrowotnych związanych ze snem coraz większe obawy budzi otyłość u dzieci.

Sen to „zaplanowany” czas na regenerację naszych ludzkich biorytmów, umożliwiający wzrost i naprawę tkanek. Wysoki poziom aktywności hormonalnej podczas snu pomaga regulować różnorodne procesy fizjologiczne, które wpływają na wzrost, funkcje poznawcze i zachowanie. Kiedy sen jest zaburzony, podobnie jak wszystkie powyższe. Biorąc pod uwagę tempo wzrostu mózgów i ciał dzieci, brak snu może zakłócić proces rozwoju.

Badania nad tym, jak to zaburzenie może przyczyniać się do zwiększonego wskaźnika otyłości, przyniosły kilka kluczowych wniosków:

• Daten veröffentlicht in der Archiv für Kinder- und Jugendmedizin deutet darauf hin, dass bei kleinen Kindern (0-4 Jahre) ein verkürzter Nachtschlaf mit einem erhöhten Risiko für Übergewicht und / oder Fettleibigkeit verbunden war. Tagesschlaf (Nickerchen) verbesserte das Risiko nicht (Bell und Zimmerman, 2010).

• Eine Studie veröffentlicht in Pädiatrie zeigten, dass Kinder im Alter von vier bis zehn Jahren mit der kürzesten Schlafdauer viermal häufiger an Fettleibigkeit leiden. Eine kurze und inkonsistente Schlafdauer war auch mit veränderten Insulin-, LDL-Cholesterinspiegeln (Low Density Lipoprotein) und C-reaktivem Protein verbunden (Spruyt et al., 2010).

• Untersuchungen der Universität von Illinois, Urbana-Champaign, untersuchten Familienroutinen und nachfolgende Gesundheitsergebnisse. Ihre Ergebnisse legen nahe, dass Kinder, die weniger als sieben Stunden pro Nacht schlafen, dreimal häufiger übergewichtig werden. Darüber hinaus war die Wahrscheinlichkeit, dass Kinder von Eltern, die weniger als sieben Stunden Schlaf pro Nacht hatten, 1,3-mal höher waren, übergewichtig. Die Forscher kamen zu dem Schluss, dass Schlaf einer der wichtigsten Frühfaktoren für die Prävention von Fettleibigkeit bei Kindern sein könnte (Jones et al., 2014).

Wyniki te nie ograniczają się do ostrego wpływu snu na otyłość u dzieci. Wydaje się, że ryzyko rozwoju otyłości na skutek niewystarczającej ilości snu w dzieciństwie może rozciągać się na dorosłość.

• Eine Studie mit mehr als 1.000 Menschen in Neuseeland ergab, dass kürzere Schlafzeiten in der Kindheit die Wahrscheinlichkeit von Fettleibigkeit im Alter von 32 Jahren erhöhten (Landhuis et al., 2008).
• Eine systematische Überprüfung von mehr als 36 Veröffentlichungen veröffentlicht in Fettleibigkeit fanden einen signifikanten Zusammenhang zwischen kurzer Schlafdauer während der Kindheit und lebenslanger Fettleibigkeit (Patel und Hu, 2017).

Jaki związek ma otyłość u dzieci i brak snu?

Naukowcy podają, że chociaż istnieją pewne ważne ustalenia, trudno jest dokładnie określić, dlaczego i w jaki sposób zaburzenia snu wpływają na otyłość u dzieci. Niektórzy sugerują, że może to być zjawisko „kury lub jajka”. Częstość występowania zaburzeń snu, takich jak bezdech senny, jest znacznie większa u dzieci z otyłością. Jednak powszechnie proponowane mechanizmy wpływu snu na otyłość są podobne u dorosłych i dzieci.

Brak równowagi hormonów głodu

Kiedy sen jest zaburzony w każdym wieku, poziom leptyny hormonu znacznie spada. Hormon ten sygnalizuje mózgowi, że nadszedł czas, aby przestać jeść. Spadek ten łączy się z azwiększyćw hormonie grelinie, który zwiększa powinowactwo do pożywienia i prowadzi do wyższego spożycia kalorii (Tehri i in., 2004).

Obniżone koszty energii

Nieodpowiedni sen obniża temperaturę ciała, co przyczynia się do zmęczenia. Zmęczeni dorośli i dzieci rzadziej podejmują aktywność fizyczną (Stone i in., 2012).

Zwiększony poziom kortyzolu

Zaobserwowano, że nieoptymalny sen może gwałtownie zwiększyć poziom kortyzolu, hormonu stresu. Przewlekły wzrost poziomu kortyzolu powiązano z insulinoopornością i zwiększoną masą ciała zarówno u dorosłych, jak i u dzieci (Speigel i in., 2015).

Wyniki te jasno pokazują, że sen odgrywa rolę w epidemii otyłości u dzieci. Istnieją jednak proaktywne kroki, które rodzice mogą podjąć, aby poprawić wzorce snu swoich dzieci.

Ogranicz technologię przed snem.Oglądanie telewizji bezpośrednio przed snem wiąże się z wydłużeniem czasu snu u dzieci (Owens i in., 1999). Lekarze i badacze często zalecają wyłączanie telewizorów i innych urządzeń ekranowych co najmniej 30 minut przed snem.

Utrzymuj stałe pory snu.Fizjologia i psychologia dzieci dobrze reagują na rutynę. Kładzenie się i budzenie się codziennie o tej samej porze pomaga stworzyć optymalny cykl snu/czuwania (Blader i in., 1997). W obliczu rosnących zewnętrznych ograniczeń czasowych (szkoła i inne zajęcia) ważne jest, aby rodzice i wychowawcy ocenili celowość tych wymagań czasowych. Chociaż dzieci muszą nauczyć się rygorystycznego wykonywania różnych dyscyplin, ważne jest również zapewnienie im czasu na zabawę fizyczną i relaks.

Kieruj się zdrowym rozsądkiem.Pamiętaj, że dobry sen jest optymalny, gdy dzieci kładą się spać wypoczęte. Jakakolwiek wysoce stymulująca aktywność przed snem jest sprzeczna z tym celem. Rozważ różne środki i rytuały, które można wykonać przed snem, a które sprzyjają odpoczynkowi i relaksowi.

Nawet jeśli jako rodzice dołożymy wszelkich starań, o drugiej w nocy nadal będziemy sięgać po szklankę wody i szukać potworów pod łóżkiem. Jeśli jednak dostrzeżemy ważny związek między snem dzieci a ich zdrowiem, możemy podjąć kroki, aby nocny odpoczynek stał się czasem, w którym można naładować baterie do szczęśliwego, zdrowego, młodego życia.

Lista referencyjna

Bell, JF i Zimmerman, FJ (2010). Skrócony czas snu nocnego we wczesnym okresie życia i późniejsza otyłość u dzieci.Archiwum Pediatrii i Medycyny Młodzieży164, 9.

Blader, JC (1997). Problemy ze snem u dzieci w szkole podstawowej: ankieta społeczna.Archiwum Pediatrii i Medycyny Młodzieży151, 5, 473.

Jones, BL i Fiese, BH (2014). Procedury rodziców, rutyny dzieci i demografia rodziny związane z otyłością wśród rodziców i dzieci w wieku przedszkolnym.Granice w psychologii, 5.

Landhuis, CE i in. (2008). Czas snu w dzieciństwie i długoterminowe ryzyko otyłości: 32-letnie prospektywne badanie kohortowe urodzeniowe.Pediatria122, 5, 955-960.

Owens, J. i in. (1999). Nawyki telewizyjne a zaburzenia snu u dzieci w wieku szkolnym.Pediatria104, 3.

Paruthi, S. i in. (2016). Zalecana ilość snu dla populacji pediatrycznej: zgodne oświadczenie Amerykańskiej Akademii Medycyny Snu.Journal of Clinical Sleep Medicine12, 06, 785-786.

Patel, SR i Hu, FB (2008). Krótki czas snu i przyrost masy ciała: przegląd systematyczny.otyłość16, 3, 643-653.

Spiegel, K. i in. (2004). Poziom leptyny zależy od czasu snu: związek z równowagą współczulno-pochwową, regulacją węglowodanów, kortyzolem i tyreotropiną.Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism89, 11, 5762-5771.

Spruyt, K., Molfese, DL i Gozal, D. (2011). Długość snu, regularność snu, masa ciała i homeostaza metaboliczna u dzieci w wieku szkolnym.Pediatria127, 2.

Stone, MR, Stevens, D. i Faulkner, GE (2013). Utrzymanie zalecanego snu przez cały tydzień wiąże się ze zwiększoną aktywnością fizyczną u dzieci.Medycyna zapobiegawcza56, 2, 112-117.

Taheri, S. i in. (2004). Krótki czas snu wiąże się ze zmniejszonym poziomem leptyny, podwyższonym poziomem greliny i zwiększonym wskaźnikiem masy ciała.Medycyna PLoS, 1, 3.

Watson, N. F. i in. (2015). Zalecana ilość snu dla zdrowej osoby dorosłej: wspólny konsensus Amerykańskiej Akademii Medycyny Snu i Towarzystwa Badań nad Snem.Journal of Clinical Sleep Medicine, 11, 06, 591–592.