Suche
Ο χρόνιος πόνος είναι ένα κοινό παράπονο που επηρεάζει τόσο το μυαλό όσο και το σώμα. Το 2011 το Ινστιτούτο Ιατρικής ανέφερε ότι 100 εκατομμύρια Αμερικανοί ενήλικες υποφέρουν από καταστάσεις χρόνιου πόνου. Σύμφωνα με έρευνες, περισσότεροι από 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως υποφέρουν από χρόνιο πόνο.
Τι προκαλεί τον χρόνιο πόνο;
Δεν υπάρχει λόγος για πόνο. Ο χρόνιος πόνος διαφέρει από τον οξύ πόνο στο ότι τα σήματα πόνου πυροδοτούν συνεχώς το νευρικό σύστημα, το οποίο μπορεί να διαρκέσει για μέρες, εβδομάδες ή και χρόνια. Ο οξύς πόνος ενεργοποιεί το νευρικό σύστημα για να ειδοποιήσει το σώμα για ένα πρόβλημα, αλλά τα συμπτώματα εξαφανίζονται. Εδώ είναι μερικές από τις αιτίες του μακροχρόνιου πόνου:
-Κακή στάση σώματος
-Μυϊκές ανισορροπίες
-Πνευματικό και συναισθηματικό στρες
-Εσφαλμένα μοτίβα βάδισης/κίνησης
-Τραυματισμοί
-Μετά το χειρουργείο
– Παρενέργειες της νόσου (π.χ. καρκίνος, αρθρίτιδα)
-Βλάβη του νευρικού ή του κεντρικού νευρικού συστήματος
-Προηγούμενοι τραυματισμοί
-Μυϊκή ένταση
-Συλλογικός τρόπος ζωής
-Αφυδάτωση
Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι ζουν με πόνο χωρίς σωματικά προβλήματα ή παθολογία. Σε αυτή την περίπτωση, οι ερευνητές έχουν πραγματοποιήσει πολλές μελέτες για να εξετάσουν πώς οι σκέψεις και οι συναισθηματικές καταστάσεις κάποιου συνδέονται με τον πόνο.
Η σύνδεση μυαλού και σώματος
Το να ζεις με χρόνιο πόνο δεν είναι μια ευχάριστη εμπειρία. Ερευνα υποδηλώνει ότι τα άτομα με χρόνιο πόνο συχνά ζουν σε μια συνεχή κατάσταση φόβου, άγχους και κατάθλιψης. Το μυαλό και το σώμα λειτουργούν συνεργιστικά για να συνδέσουν τα διάφορα συστήματα του σώματος. Όταν το σώμα πονάει, το μυαλό γίνεται αρνητικό και εστιάζει στον πόνο. Όταν το μυαλό είναι αρνητικό, είναι σύνηθες φαινόμενο ο χρόνιος πόνος να φουντώνει. Όταν ο πόνος φουντώνει, το σώμα ενεργοποιεί την απόκριση «πάλης ή φυγής», η οποία προκαλεί σκέψεις για τον πόνο και την ανάγκη να ξεφύγεις από τον πόνο. Όταν το ερέθισμα επηρεάζει συνεχώς το σώμα, το μυαλό ανταποκρίνεται συναισθηματικά στον πόνο και απασχολείται με τον πόνο.
Είναι σημαντικό να προσπαθήσετε να καταλάβετε τι προκαλεί τον χρόνιο πόνο. Όταν υπάρχει χρόνιος πόνος, είναι ιδανικό να γνωρίζετε ποια φυσικά ή συναισθηματικά ερεθίσματα επηρεάζουν το σώμα. Για να προσδιορίσετε ή να βρείτε τη βασική αιτία του πόνου, κάντε τις ακόλουθες ερωτήσεις:
-Ποιες καταστάσεις ή σενάρια πυροδοτούν τον πόνο μου;
-Τι σκεφτόμουν όταν φούντωσε ο πόνος μου;
-Ποιες κινήσεις (ή έλλειψη αυτών) έκανα που έκαναν τον πόνο μου να φουντώσει;
-Πότε ο πόνος δεν επηρεάζει το σώμα μου;
– Υπάρχουν ορισμένα περιβάλλοντα (ή κλίματα) που προκαλούν ή/και ανακουφίζουν τον πόνο;
-Όταν πονώ αλλάζει η διάθεση ή η συμπεριφορά μου;
-Πώς βαθμολογώ τον πόνο μου σε μια κλίμακα από το 0 έως το 10 (το 10 είναι το χειρότερο) σε στρεσογόνες καταστάσεις;
Αυτές οι ερωτήσεις είναι χρήσιμες όταν απαντώνται με ειλικρίνεια χωρίς αυτοδικία ή κριτική.
Προσεγγίσεις μυαλού-σώματος στον πόνο
Όσοι υποφέρουν από χρόνιο πόνο μπορούν να μειώσουν (και να διαχειριστούν καλύτερα) τον πόνο διεγείροντας το τμήμα χαλάρωσης του κεντρικού νευρικού συστήματος. Σε αντίθεση με την απόκριση μάχης ή φυγής, η οποία είναι συνάρτηση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, διάφορες κινήσεις και τρόποι νου-σώματος διεγείρουν την απόκριση χαλάρωσης, η οποία είναι συνάρτηση του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος. Με την είσοδο σε μια κατάσταση χαλάρωσης, οι μύες μπορούν να απελευθερώσουν ορμόνες που έχουν θετική επίδραση στη διάθεση. Όσον αφορά τον πόνο, οι τεχνικές χαλάρωσης μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή και να εκπαιδεύσουν τον εγκέφαλο να ανταποκρίνεται διαφορετικά όταν ο πόνος φουντώνει.
Οι ακόλουθες μέθοδοι πιστεύεται ότι διεγείρουν την απόκριση χαλάρωσης:
-Γιόγκα
- Πιλάτες
- Διαλογισμός (οπτικοποίηση, προοδευτική μυϊκή χαλάρωση, καθοδηγούμενη απεικόνιση)
- Βαθιά αναπνοή
-Υδροθεραπεία
-Θεραπεία σημείων ενεργοποίησης (μυοπεριτονιακή απελευθέρωση)
- Θεραπείες μυαλού-σώματος (βελονισμός, μασάζ, Rolfing, εργοθεραπεία, χειροκίνητη θεραπεία με μπάντα)
Οι προσεγμένες προσεγγίσεις υποστηρίζουν τη συναισθηματική αντιδραστικότητα και την υπερευαισθησία στον πόνο. Αυτές οι ασκήσεις και οι μορφές θεραπείας ενσωματώνουν βαθιά τη συγκέντρωση, την προσοχή και την επίγνωση του τι βιώνει το μυαλό και το σώμα. Επιτρέπει σε ένα άτομο να εστιάσει την προσοχή του στην εργασία που εκτελεί αντί να εστιάσει ή να εστιάσει στον πόνο. Εάν μια συγκεκριμένη μέθοδος δεν είναι επιτυχής, αξίζει να βρείτε μια άλλη μέθοδο που να λειτουργεί αντί να ενδώσετε στον πόνο. Αυτές οι θεραπείες επιτρέπουν επίσης στους ανθρώπους να αποδεχτούν και να επικεντρωθούν στις δυνάμεις τους αντί να ανησυχούν για τους περιορισμούς που προκαλούνται από τον πόνο.
Σε περίπτωση αμφιβολίας… Αναπνεύστε το
Όταν είστε αγχωμένοι ή πονάτε, συνδεθείτε με την αναπνοή. Η αναπνοή σας επιτρέπει να χαλαρώνετε οποιαδήποτε στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος. Την επόμενη φορά που θα αισθανθείτε άγχος, δοκιμάστε αυτήν την «έκτακτη» άσκηση αναπνοής: Εισπνεύστε αργά πέντε φορές (μετρήστε 1 έως 5), ταιριάζοντας κάθε εισπνεόμενη κίνηση με την καταμέτρηση. Στη συνέχεια, εκπνεύστε αργά για πέντε μετρήσεις (μετρήστε 5 έως 1), ταιριάζοντας την εκπνοή με κάθε μέτρηση. Είναι ιδανικό να εστιάσετε την αναπνοή σας σε σημεία όπου εμφανίζεται ο πόνος. Για παράδειγμα, εάν έχετε πόνο στο ισχίο, φανταστείτε την αναπνοή να ανεβαίνει από το διάφραγμα μέσω του στομάχου στην περιοχή του ισχίου. Αυτό βαθαίνει την αναπνοή και περιλαμβάνει τεχνικές οπτικοποίησης.
Η υπέρβαση ή η θεραπεία του πόνου είναι εφικτή. Η σοβαρότητα του πόνου καθορίζει τη διάρκεια του ταξιδιού, είτε θέλετε να επουλωθείτε από έναν τραυματισμό είτε να διαχειριστείτε καλύτερα το άγχος σας. Θυμηθείτε να παραμένετε αισιόδοξοι σε περιόδους πόνου και στρες και να συμβουλεύεστε πάντα το γιατρό σας για το καλύτερο σχέδιο θεραπείας και φροντίδας.