Suche
Η πρώιμη εμφάνιση του παιδικού διαβήτη, ιδιαίτερα του διαβήτη τύπου 2, γίνεται ένα αυξανόμενο πρόβλημα υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επί του παρόντος, υπολογίζεται ότι 100 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν διαβήτη ή διατρέχουν ακραίο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη (προδιαβήτης). Επιπλέον, εκτιμάται ότι 132.000 από αυτές τις περιπτώσεις διαγνώστηκαν σε παιδιά και εφήβους κάτω των 18 ετών (Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, 2017).
Στο παρελθόν, τα παιδιά που είχαν διαγνωστεί με διαβήτη είχαν συχνότερα ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη τύπου 1, ο οποίος προκαλείται από μια αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει την ικανότητα του σώματος να παράγει ινσουλίνη. Αντίθετα, ο διαβήτης τύπου 2 αναφέρεται παραδοσιακά ως «ενήλικος», επειδή ο επιπολασμός του επηρεάζεται έντονα από τη διατροφή, το επίπεδο δραστηριότητας και παράγοντες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής.
Επί του παρόντος, ο διαβήτης τύπου 2 αυξάνεται σε εφήβους και εφήβους με ρυθμό περίπου 5.000 νέες περιπτώσεις ετησίως (Lawrence et al., 2014) και η διάγνωση του διαβήτη τύπου 2 σε αυτόν τον πληθυσμό έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 30% τα τελευταία 10 χρόνια (Dabelea et al., 2014).
Φαίνεται ότι τα αυξανόμενα ποσοστά διαβήτη τύπου 2 στα παιδιά μπορεί να είναι άλλη μια ανησυχία για την υγεία που προκύπτει από την ευρύτερη επιδημία παιδικής παχυσαρκίας. Η σωματική αδράνεια, η κακή διατροφή και το υπερβολικό σωματικό λίπος έχουν αναγνωριστεί ως παράγοντες κινδύνου για διαβήτη τύπου 2 τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά (Copeland, 2011). Παιδιά που είναι στα 85 τουςουΤα εκατοστημόρια ΔΜΣ ή υψηλότερα έχουν περισσότερες από τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 (Abbasi et al., 2017). Επί του παρόντος, αυτό αντιπροσωπεύει περίπου ένα στα τρία παιδιά (Ogden et al., 2014).
Οι μηχανισμοί πίσω από τον διαβήτη τύπου 2
Ένας από τους κύριους μηχανισμούς πίσω από τον διαβήτη τύπου 2 φαίνεται να είναι η μείωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη (Hannon and Arslanian, 2015). Όταν οι ιστοί και τα κύτταρα χάνουν την ευαισθησία τους στην ινσουλίνη, αυτό οδηγεί σε βλάβη στη μεταβολική υποδομή που βοηθά στη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Όταν το αυξημένο σάκχαρο στο αίμα γίνεται χρόνιο, οδηγεί σε μια ποικιλία από οξείες και διαχρονικές ιατρικές επιπλοκές. Οι παράγοντες κινδύνου που αναφέρονται στην παραπάνω παράγραφο συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη (Copeland et al., 2011).
Οι ιατρικές επιπλοκές που οφείλονται στον διαβήτη τύπου 2 περιλαμβάνουν μικρολευκωματινουρία, υπέρταση, νεφρική νόσο, δυσλιπιδαιμία και νευροπάθεια. Τα προχωρημένα συμπτώματα αυτών των επιπλοκών εμφανίζονται γενικά περίπου 10 χρόνια μετά τη διάγνωση (Hannon, Arslanian, 2015). Αυτό θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο νοσηρότητας και θνησιμότητας στα πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν για να ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό και να κάνουν οικογένειες. Επίσης παρατείνει τη σωματική και οικονομική επιβάρυνση της νόσου.
Πώς να μειώσετε τον κίνδυνο ενός παιδιού να αναπτύξει διαβήτη τύπου 2
Η αύξηση του επιπολασμού του διαβήτη τύπου 2 στα παιδιά έχει σαφώς μελλοντικές επιπτώσεις για το εργατικό δυναμικό και το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης της χώρας, καθώς και για την υγεία και την ευτυχία των ατόμων. Τα καλά νέα είναι ότι η πραγματοποίηση θεμελιωδών αλλαγών στον τρόπο ζωής μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 του παιδιού και τις σχετικές επιπλοκές στην υγεία του.
Για την αντιμετώπιση αυτής της ανησυχητικής τάσης, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (2017) κάνουν διάφορες συστάσεις:
- Ersetzen Sie den Konsum von zuckerhaltigen Getränken durch Wasser
- Iss mehr Obst und Gemüse
- Beziehen Sie Kinder in die Zubereitung gesunder Mahlzeiten ein
- Essen Sie am Tisch statt vor dem Fernseher oder einzeln in einem Raum
- Bringen Sie Kindern Lebensmitteletiketten bei
- Als Familie zusammen essen
- Kleinere Portionen servieren
- Erleichtern Sie täglich 60 Minuten Aktivität
- Kinder in den Sport einbeziehen
Συνιστάται επίσης οι γονείς να μιλήσουν με τους παιδίατρους τους σχετικά με τους κινδύνους εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, έτσι ώστε η έγκαιρη δράση να μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου.
Εάν λάβουμε μέτρα για να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα ευεξίας στο σπίτι υποστηρίζοντας και επιδεικνύοντας υγιεινές συνήθειες, μπορούμε να αυξήσουμε την πιθανότητα τα παιδιά μας να γίνουν ευτυχισμένοι και υγιείς ενήλικες.
Αναφορές
Abbasi, Α. et al. (2017). Δείκτης μάζας σώματος και περιστατικό διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες: Μια αναδρομική μελέτη κοόρτης.Journal of the Endocrine Society,15 (524-537).
Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (2017). Εθνική Στατιστική Έκθεση Διαβήτη, 2017. Atlanta, Ga.: Centers for Disease Control and Prevention, Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ.
Copeland, KC et al. (2011). Χαρακτηριστικά των εφήβων και των εφήβων με πρόσφατη εμφάνιση διαβήτη τύπου 2: Η κοόρτη TODAY κατά την έναρξη.The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism96, 1, 159-167.
Dabelea, D. et al. (2014). Επιπολασμός του διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 σε παιδιά και εφήβους από το 2001 έως το 2009.Εφημερίδα της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης,311, 17, 1778–1786.
Hamman, RF et al. (2014). Μελέτη ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ για διαβήτη σε νέους: Σκεπτικό, αποτελέσματα και μελλοντικές κατευθύνσεις.Θεραπεία διαβήτη37, 12, 3336-3344.
Hannon, T.S. και Arslanian, S.A. (2015). Η μεταβαλλόμενη όψη του διαβήτη στη νεολαία: Μαθήματα από μελέτες διαβήτη τύπου 2.Annals of the New York Academy of Sciences,1353113-137.
Lawrence, J. M. et al. (2014). Επίπτωση διαβήτη μεταξύ των εφήβων των ΗΠΑ κατά τύπο, φυλή/εθνικότητα και ηλικία, 2008-2009.διαβήτης63 (Συμπλήρωμα 1), Α407.
Ogden, C. L. et al. (2014). Επιπολασμός της παχυσαρκίας μεταξύ παιδιών και ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες, 2011-2012.Εφημερίδα της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης,311, 8, 806-814.