Γυναικείες μύες και μυϊκά ποδήλατα

Οι φωτογράφοι πάντα αγαπούσαν να ποζάρουν όμορφα μοντέλα με όμορφες μοτοσυκλέτες. Κάποτε πρόσφερα φωτογραφίες στο περιοδικό Easy Rider, και αυτό το είδος εικόνας ήταν το ψωμί και το βούτυρο τους.

Φυσικά, τα μοντέλα που βλέπετε σε περιοδικά ποδηλασίας, συνήθως συμβατικά μοντέλα μπικίνι, δεν είναι εντυπωσιακά Ανταγωνιστές σκληρών μυών. Αλλά ενώ πολλοί ποδηλάτες προπονούνται και χτίζουν μυς, ως επί το πλείστον δεν προτιμούν αυτό το είδος σωματικής διάπλασης για τις γυναίκες (αν και το κάνουν πιο συχνά αυτές τις μέρες από ό,τι στο παρελθόν). Από την άλλη πλευρά, πολλοί bodybuilders εκτιμούν τόσο τα ισχυρά δίτροχα μηχανήματα όσο και το είδος των γυναικών που βλέπετε στη σκηνή σε εκδηλώσεις IFBB και NPC. Φανταστείτε ένα γυμναστήριο όπως το Gold's στη Βενετία της Καλιφόρνια και θα δείτε μια παρέλαση διαφορετικών τύπων ποδηλάτων, από Harley έως Triumphs και διάφορα μοντέλα από την Ιαπωνία. Μόλις είδα ένα Hayabusa παρκαρισμένο στο κράσπεδο και δεν γίνεται πολύ πιο δυνατό από αυτό.

Τράβηξα πολλές φωτογραφίες «Babes and Bikes» γιατί ως σοβαρός, μακροχρόνιος ποδηλάτης, είχα πάντα μια ποικιλία από ποδήλατα διαθέσιμα για γυρίσματα. Είχα τα πάντα, από συρτάρια Harley μέχρι ποδήλατο τουρισμού BMW μέχρι αγωνιστικά και αθλητικά ποδήλατα όπως ένα Ducati SPS. Οδηγώ πολύ για δεκαετίες και εκμεταλλεύομαι τη φανταστική Νότια Καλιφόρνια Τοπία και καιρός. Μερικές φορές ξεκινούσα στις 7 π.μ. τις Κυριακές και κάλυπτα εκατοντάδες μίλια πάνω από την ακτή και μέσα από τα βουνά πριν επιστρέψω σπίτι νωρίς το απόγευμα.

Αλλά όσο κι αν μου άρεσε η ιππασία, δεν το συνιστώ απαραίτητα σε άλλους - ειδικά σε μυώδεις αθλητές, των οποίων η καριέρα μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο αν τραυματιστούν. Πρέπει να ληφθεί υπόψη η αναλογία οφέλους-κινδύνου. Τα ποδήλατα μπορεί να είναι επικίνδυνα. Οδηγούσα όλη την ώρα, έτσι διατήρησα τις ικανότητές μου αιχμηρές. Τα ποδήλατά μου ήταν καλά συντηρημένα. Δεν οδηγούσα πολύ συχνά το βράδυ, ειδικά την Παρασκευή και το Σάββατο. Προσπάθησα να οδηγώ μόνο με καλό καιρό. Και όχι όταν ήμουν πολύ κουρασμένος.

Ποτέ δεν ήμουν πολύ πότης, αλλά το παράτησα εντελώς στα μέσα της δεκαετίας του '80, κυρίως για να μπορώ να οδηγώ με όλη μου τη διάθεση για μένα ανά πάσα στιγμή. Μου άρεσε τόσο πολύ η οδήγηση μοτοσικλετών που ένιωσα ότι τα οφέλη υπερτερούσαν των κινδύνων και έκανα ό,τι μπορούσα για να μειώσω τους κινδύνους.

Το θέμα είναι ότι ως συγγραφέας και φωτογράφος, δεν έχω εξαρτηθεί ποτέ από το σώμα μου για τα προς το ζην ή την καριέρα μου. Κάποτε έριξα ένα ποδήλατο δρόμου σε μια πίστα και επειδή φορούσα γεμάτο δέρμα και κράνος ξέφυγα χωρίς σοβαρό τραυματισμό. Αλλά αν ήμουν αθλητής και έπρεπε να συνεχίσω να προπονούμαι σκληρά, αυτό μπορεί να ήταν ένα πιο σοβαρό περιστατικό.

Στις κυριακάτικες βόλτες μου, μερικές φορές έβλεπα τον Arnold και τον Franco Columbu στα Harleys στην Coast Highway ή στους δρόμους με στροφές πάνω από το Malibu. Όταν μίλησα με τον Άρνολντ για τις μοτοσυκλέτες, μου είπε ότι πάντα του άρεσαν οι μοτοσυκλέτες, ειδικά οι μοτοσικλέτες Harley - "Είναι τόσο Αμερικανοί!" Ο Arnold είπε - αλλά σταμάτησε να οδηγεί τη δεκαετία του 1970 όταν αγωνίστηκε. Απλώς δεν μπορούσε να διακινδυνεύσει τραυματισμό.

Πάντα προειδοποιώ τους αθλητές μυών στο bodybuilding, τη φυσική κατάσταση, τη σιλουέτα ή οποιαδήποτε άλλη κατηγορία να σκεφτούν δύο φορές πριν οδηγήσουν μια μοτοσικλέτα. Ένα διάστρεμμα ή μια γρατσουνιά που θα είχε μικρή σημασία για έναν «πολίτη» – κάποιον χωρίς αθλητικούς στόχους – θα μπορούσε να σημαίνει μια χαμένη αγωνιστική σεζόν για εσάς. Για να μην αναφέρουμε ότι ένας πιο σοβαρός τραυματισμός είναι πολύ πιθανός.

Έτσι, οι μοτοσυκλέτες είναι συναρπαστικές, μπορεί να είναι πολύ ωραίες, αλλά προτού αποφασίσετε να οδηγήσετε μία, σκεφτείτε τα πιθανά μειονεκτήματα και την αναλογία κινδύνου/οφέλους και, όπως ο Arnold, έχετε την πειθαρχία να αναβάλλετε την ικανοποίηση σε μια πιο κατάλληλη στιγμή στη ζωή και την καριέρα σας.