Πώς προπονείται το motocrosser Eli Tomac για να κρατήσει μακριά τους τραυματισμούς

Στον κόσμο του Supercross, οι τραυματισμοί είναι θέμα πότε και όχι αν. Διάσειση, μώλωπες, σχισμένα ACL, κατάγματα και διαστρέμματα είναι όλα ένα μέρος αυτού που υπογράφει κάθε δρομέας. Για τον Eli Tomac της Monster Energy Star Yamaha Racing, γεννήθηκε σε μια οικογένεια με δύο τροχούς. Ο πατέρας του Τζον Τόμακ ήταν ο Παγκόσμιος πρωταθλητής ορεινής ποδηλασίας 1991 και ένα Hall of Fame ποδηλασίας των ΗΠΑ. Ο Τζον οδήγησε επίσης μοτοκρός για διασκέδαση και ενώ ο Έλι Τόμακ ήταν πάντα ενθουσιασμένος που παρακολουθούσε τον πατέρα του να αγωνίζεται με μοτοσυκλέτες, ερωτεύτηκε αμέσως το μοτοκρός. Όταν έλαβε το πρώτο του ποδήλατο ένα πρωινό των Χριστουγέννων, η μοίρα του ήταν σφραγισμένη.

Ο Γιάννης έχει προπονήσει τον γιο του όλη του τη ζωή. Είναι μια σχέση που ο σημερινός ηγέτης βαθμών σειράς και ο πρωταθλητής του 2020 δεν τη θεωρούσε ποτέ δεδομένη.

«Είναι απλώς καλή καθοδήγηση να έχεις έναν καλό προπονητή και κάποιον να σε υποδεικνύει τη σωστή κατεύθυνση και να σε βάζει στον σωστό δρόμο», είπε ο Tomac. "Εστιάσαμε στην τεχνική οδήγησης από νωρίς. Αυτό είναι που σου δίνει μια καλή βάση για να σε οδηγήσει σε αυτό το επαγγελματικό επίπεδο. Ήταν επίσης ο γυμναστής μου. πρόγραμμα φυσικής προπόνησης και μου λέει μόνο αυτά που ξέρει, αυτά που πρέπει να ακούσω».

Ανεξάρτητα από την ηγεσία, οι συγκρούσεις και οι διαρροές είναι δύσκολο να αποφευχθούν και ο Έλι Τόμακ έχει το μερίδιό του. Το πιο σοβαρό συνέβη κατά τη διάρκεια της rookie σεζόν του και την επόμενη χρονιά. Έσπασε την κλείδα του στην προπόνηση. Την επόμενη σεζόν, τραυματίστηκε και στους δύο ώμους σε ένα άσχημο τρακάρισμα στο Thunder Valley National στο Ντένβερ. Υπέφερε εντελώς Σκίσιμο στροφικού πετάλου στον αριστερό ώμο και εξάρθρωση του δεξιού.

Ενώ κανένας αθλητής δεν απολαμβάνει την επανεξέταση ενός τραυματισμού που τον κρατά από το άθλημά του, είναι σαφές ότι η αγάπη για το άθλημα και τον ανταγωνισμό ωθεί αυτούς τους αθλητές να συνεχίσουν να ανεβαίνουν στα ποδήλατά τους.

«Οι τραυματισμοί είναι μέρος του αθλήματος μας», είπε ο Tomac. «Νιώθω σαν μοτοκρός Οι αθλητές είναι αρκετά καλοί στη θεραπεία μας γρήγορα γιατί είμαστε αθλητές. Αν είσαι σε καλύτερη φόρμα και πληγωθείς...συχνά θα γιατρευτείς πιο γρήγορα από κάποιον που δεν είναι σε καλή φόρμα και πληγώνεται.

"Πιστεύω ότι οφείλεται απλώς στην αγάπη για το άθλημα και είναι απλώς το πάθος σου για αυτό που κάνεις. Δεν σκέφτεσαι [τους τραυματισμούς] και πάντα νιώθω ότι είμαι αναβάτης που έχει τα πάντα υπό έλεγχο. Μερικοί τύποι απλώς πληγώνονται περισσότερο από άλλους και κάποιοι δεν πληγώνονται τόσο συχνά. Προσπαθείς να διατηρήσεις τον έλεγχο όσο περισσότερο μπορείς. σε οδηγεί, αλλά είναι και αυτά που μπορούν να σε δαγκώσει. Αλλά υπάρχουν περισσότερες καλές στιγμές παρά κακές».