Αδερφέ, ποια είναι η στάση μου;

Αδερφέ, ποια είναι η στάση μου;

Ξέρω ότι αυτό είναι λίγο καθυστερημένο, αλλά όπως ανέφερα σε ένα από τα προηγούμενα άρθρα μου, εδώ είναι το Μέρος II της συζήτησής μου για καρδιο: η λειτουργικότητα (εφαρμογή πραγματικής ζωής) της διαλειμματικής προπόνησης σταθερής καρδιο σπριντ (SIT). Μετά από αυτό, θα δούμε πώς και οι δύο τρόποι μπορούν να επηρεάσουν το σέξι πράγμα που ονομάζουμε στάση.

Έτσι, αν το τελευταίο μου άρθρο δεν σας έπεισε ότι η διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης νικάει τη σταθερή καρδιο καθημερινή, ορίστε ένας τελευταίος λόγος (μέχρι να δω σκόπιμο να επανέλθω το θέμα): Μεταφέρεται στην πραγματική ζωή. Μπορείτε να μου δώσετε τρία παραδείγματα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας σας όπου πρέπει να κάνετε τζόκινγκ με σταθερό ρυθμό για 45-60 λεπτά; Αν μπορείς, ζητώ συγγνώμη. Μπορείτε να αγνοήσετε αυτό το άρθρο και να επιστρέψετε στο τρέξιμο στον διάδρομό σας. Εάν δεν μπορείτε, η εκπαίδευσή σας απλώς δεν είναι τόσο εφαρμόσιμη στη ζωή σας. Τώρα μπορεί να πείτε ότι δεν κάνετε σπριντ ούτε τρεις φορές την εβδομάδα - αλλά μπορώ να σας εγγυηθώ ότι χρησιμοποιείτε το ίδιο ενεργειακό σύστημα που κάνετε πολλές φορές την εβδομάδα: κουβαλάτε είδη παντοπωλείου ενώ πηδάτε τη νάρκη με λακκούβες στο αυτοκίνητό σας και σκαρφαλώνετε πάνω από έπιπλα βεράντας, για να εμποδίσετε το 3χρονο παιδί σας να πηδήξει από το κατάστρωμα και να ενθουσιαστεί τόσο πολύ με την ομάδα σας. σκορ και ο ανταγωνισμός στο δικό σας Rec League / Beer League Light Up – Το καταλάβατε.

Το θέμα μου είναι, αν ξοδεύεις τις περισσότερες από τις πολύτιμες ώρες προπόνησής σου σε αυτή τη βαρετή αερόβια ζώνη - πόσο μεταφέρεται στην πραγματική σου ζωή; Πολλές από τις καθημερινές μας δραστηριότητες περιλαμβάνουν έντονες κινήσεις που επιβαρύνουν επιθετικά το αναερόβιο σύστημα μας. Είχα πολλούς νέους πελάτες που περνούν ώρες σε διάδρομο κάθε εβδομάδα, αλλά βρίσκουν τον εαυτό τους κουρασμένο ή λαχανιασμένο μετά από απλά καθημερινά γεγονότα όπως αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω. Σε αντίθεση με την αερόβια άσκηση, η αναερόβια άσκηση (οτιδήποτε μπορείτε να διατηρήσετε για όχι περισσότερο από 2 λεπτά) ενισχύει τα ενεργειακά συστήματα που χρησιμοποιούνται τόσο για καθημερινές όσο και για περιστασιακές εκδηλώσεις. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο λειτουργικό.

Παραμένοντας στο θέμα του τζόκινγκ σε διάδρομο – ας αναλύσουμε την άσκηση (ή την έλλειψή της) και τη σχέση της με τη ζωή σας. Ουσιαστικά, είναι το ίδιο με το να βρίσκεσαι σε διάδρομο με μία ή δύο ίντσες περισσότερο εύρος κίνησης (ROM). Η περιοριστική ROM του τζόκινγκ δεν κάνει χάρη σε εσάς, στους καμπτήρες του ισχίου, στο κάτω μέρος της πλάτης, στον πυρήνα ή στους στρογγυλεμένους ώμους σας. Στην πραγματικότητα το κάνει χειρότερο και κάνει τα κυφωτικά τέρατα (που ονομάζονται επίσης καμπούρια) να εμφανίζονται σε κάθε γωνιά. Αρχικά, η πλήρης ROM του καμπτήρα ισχίου σας δεν είναι βελτιστοποιημένη όταν κάνετε τζόκινγκ. Αυτό δεν είναι σοβαρό πρόβλημα εκτός και αν αυτή η κίνηση γίνει βαρετή. Αυτό ακριβώς είναι το τζόκινγκ: σταθερός ρυθμός για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αυτό είναι χάλια για τους καμπτήρες του ισχίου σας. Η συνεχής και σταθερή βράχυνση (σύσπαση) αυτού του μυός κατά το τζόκινγκ δημιουργεί ένταση που επιδεινώνει τις ήδη κοντύνει τις κράμπες που εμφανίζονται κατά την εργασία στο γραφείο σας. Αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε υπερβολική οσφυϊκή λόρδωση (υπερβολή της φυσικής καμπυλότητας του κάτω μέρους της πλάτης), η οποία θα μπορούσε να είναι μία από τις αιτίες αυτού του πόνου στη μέση. Τότε έχουμε τον πυρήνα μας, που ως επί το πλείστον έχει επιλυθεί πλήρως. Αυτό μπορεί να προκαλέσει το στήθος μας να ξεσπάσει, κάτι που θα ενθάρρυνε περαιτέρω το τόξο του κάτω μέρους της πλάτης μας. Αν θέλετε να ασχοληθείτε με ένα χόμπι που ενθαρρύνει την κακή στάση του σώματος, ξεκινήστε να κάνετε τζόκινγκ σε διάδρομο. Συγκριτικά, η μέθοδος SIT της αναερόβιας προπόνησης ελαχιστοποιεί ή εξαλείφει εντελώς αυτά τα προβλήματα. Κατά τη διάρκεια ενός "all-out" σπριντ, που διαρκεί μεταξύ 10 και 15 δευτερολέπτων, τα άκρα σας (μην ξεχνάτε τα χέρια σας) κινούνται μέσα από μια πολύ μεγαλύτερη ROM. Η εμπλοκή του άνω μέρους του σώματός σας σε ένα σπριντ έχει ως αποτέλεσμα την ενεργό εμπλοκή του πυρήνα και της οπίσθιας αλυσίδας, κρατώντας τους ώμους σας πίσω. Αρχίζουν οι καμπούρες! Τώρα μην νομίζετε ότι το σπριντ από μόνο του θα διορθώσει τυχόν ανισορροπίες στη στάση του σώματος, αλλά σίγουρα θα σας υποδείξει προς τη σωστή κατεύθυνση, την αντίθετη κατεύθυνση που θα σας πήγαινε το καρδιο σε σταθερή κατάσταση.

Θα σας προειδοποιήσω, το σπριντ δεν είναι για όλους. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να στοχεύσετε το ίδιο ενεργειακό σύστημα. Σε αυτή την περίπτωση, ένα σπριντ εξαρτάται από τις τρέχουσες δυνατότητες φυσικής κατάστασης του καθενός. Ένας άνδρας 65 ετών πιθανότατα θα έχει πολύ πιο αργό ρυθμό σπριντ από έναν 25χρονο επαγγελματία αθλητή. Αν το σπριντ είναι κάτι καινούργιο για εσάς, το να πηδήξετε απευθείας σε αυτό μπορεί να μην είναι η καλύτερη ιδέα. Είναι μια από τις πιο έντονες μορφές άσκησης που υπάρχουν. Χρησιμοποιήστε το κεφάλι σας, επιταχύνετε αργά το ρυθμό σας και βεβαιωθείτε ότι έχετε μια καλή δυναμική προθέρμανση πριν βγείτε έξω.

Εμπνευσμένο από τον Ethan Wollman