Το τρέξιμο βοήθησε αυτή τη γυναίκα να τα βγάλει πέρα ​​αφού διαγνώστηκε με μια σπάνια μυϊκή διαταραχή

Το τρέξιμο βοήθησε αυτή τη γυναίκα να τα βγάλει πέρα ​​αφού διαγνώστηκε με μια σπάνια μυϊκή διαταραχή

Η ικανότητα να κινείσαι είναι κάτι που πιθανώς υποσυνείδητα θεωρείς δεδομένο και κανείς δεν το ξέρει καλύτερα από τη δρομέα Sara Hosey. Ο 32χρονος από το Irving, TX, διαγνώστηκε πρόσφατα με μυασθένεια gravis (MG), μια εξαιρετικά σπάνια νευρολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από αδυναμία και γρήγορη κόπωση των μυών που ελέγχετε συνειδητά σε όλο το σώμα σας.

Η Hosey τρέχει από τότε που ήταν στο κολέγιο και συμμετέχει ενεργά σε 5K και ημιμαραθώνιους. Το τρέξιμο έγινε μέρος της ζωής της και δεν το σκέφτηκε ποτέ όποτε ήθελε. Μια αγχωτική μέρα στη δουλειά; Τίποτα που ένα γρήγορο τρέξιμο δεν μπορεί να θεραπεύσει. Προβλήματα ύπνου; Ένα μακρύ τρέξιμο θα τα βοηθούσε να φθείρονται. (Ακολουθούν 11 λόγοι που υποστηρίζονται από την επιστήμη για τους οποίους το τρέξιμο είναι πραγματικά καλό για εσάς.)

Στη συνέχεια, μια μέρα το περασμένο καλοκαίρι, άρχισε απροσδόκητα να φλυαρεί ενώ δειπνούσε με την οικογένειά της. «Αισθανόμουν ιδιαίτερα κουρασμένος τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά το έβαλα με κιμωλία στο εργασιακό άγχος», λέει ο Hosey. "Έπειτα, ένα βράδυ μετά βίας μπόρεσα να μασήσω το φαγητό μου και άρχισα να μπερδεύω τα λόγια μου. Αυτό συνέβη τρεις φορές σε δύο εβδομάδες πριν αποφασίσω τελικά να πάω στο νοσοκομείο."

Μετά από μια σειρά εξετάσεων, συμπεριλαμβανομένης της αξονικής τομογραφίας και της μαγνητικής τομογραφίας, οι γιατροί ακόμα δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι ήταν λάθος. «Ένιωθα τόσο αβοήθητη και εκτός ελέγχου, οπότε στράφηκα σε αυτό που με κρατούσε πάντα προσγειωμένο: το τρέξιμο», λέει.

Αποφάσισε να εγγραφεί και να αρχίσει να προπονείται για τον Ημιμαραθώνιο της Νέας Υόρκης των United Airlines, τον τέταρτο αγώνα της σε αυτή την απόσταση. «Ήθελα απλώς να νιώθω ότι είχα δύναμη πάνω σε κάτι και ήξερα ότι το τρέξιμο θα με βοηθούσε να το κάνω αυτό», λέει ο Hosey. (Γνωρίζατε ότι το "runner's high" είναι στην πραγματικότητα ένα πραγματικό, επιστημονικά αποδεδειγμένο πράγμα;)

Τους επόμενους εννέα μήνες, τα συμπτώματά της συνεχίστηκαν, κάνοντας την προπόνηση πιο δύσκολη από ποτέ. «Το σώμα μου δεν ένιωθε ποτέ σαν να χτίζω αντοχή», λέει ο Hosey. "Πάντα χρησιμοποιούσα το Hal Higdon Novice 1 για προπόνηση, και έκανα το ίδιο για αυτό. Αλλά οι μύες μου δεν έγιναν ποτέ καλύτεροι από ό,τι στο παρελθόν. Μετά βίας μπορούσα να περάσω ένα μίλι κατά τη διάρκεια των προπονητικών τρεξίματος πριν σταματήσω. Έκανα κάθε προπόνηση (εκτός από μερικές) και η αντοχή μου δεν βελτιώθηκε ποτέ."

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι γιατροί εξακολουθούσαν να μην μπορούν να προσδιορίσουν τι ήταν λάθος με αυτήν. «Έκανα πολλή έρευνα ο ίδιος και ήρθα σε επαφή με το MG στο διαδίκτυο», λέει ο Hosey. «Αναγνώρισα πολλά από τα συμπτώματα και αποφάσισα να ζητήσω από τον γιατρό μου μια συγκεκριμένη εξέταση αίματος για την ασθένεια». (Σχετικά: Η Νέα Αναζήτηση Υγείας της Google σάς βοηθά να βρείτε ακριβείς ιατρικές πληροφορίες στο διαδίκτυο)

Στη συνέχεια, τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, λίγες εβδομάδες πριν να τρέξει στον ημιμαραθώνιο, οι γιατροί επιβεβαίωσαν τις υποψίες της. Ο Hosey είχε στην πραγματικότητα MG - μια ασθένεια που δεν έχει ακόμη θεραπεία. «Ειλικρινά, ήταν κάπως ανακούφιση», λέει. «Δεν ζούσα πια με αμφιβολίες και φοβόμουν τα χειρότερα».

Οι γιατροί είπαν ότι λόγω της εξαιρετικής σωματικής της υγείας, η ασθένεια δεν την επηρέασε τόσο γρήγορα όσο θα επηρέαζε κάποιον λιγότερο σε καλή φυσική κατάσταση. Ωστόσο, «Δεν ήμουν σίγουρη τι σήμαινε αυτή η διάγνωση για το μέλλον, οπότε ήμουν αποφασισμένη να συνεχίσω την εκπαίδευσή μου και να κάνω τα μισά ό,τι κι αν γίνει», λέει. (Μόλις εγγραφήκατε σε έναν αγώνα και δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω; Αυτό το πρόγραμμα προπόνησης ημιμαραθωνίου θα σας βοηθήσει.)

Η Hosey κράτησε την υπόσχεση που έδωσε στον εαυτό της και ολοκλήρωσε τον Ημιμαραθώνιο της Νέας Υόρκης το περασμένο Σαββατοκύριακο. «Αυτή ήταν η πιο δύσκολη διαδρομή που έχω κάνει ποτέ», λέει ο Hosey. "Μετά το λαχάνιασμα, οι πνεύμονές μου πονούσαν και όντως πέρασα τη γραμμή του τερματισμού και έκλαψα. Ένιωσα σαν ένα τεράστιο επίτευγμα καθώς το σώμα μου δούλευε εναντίον μου. Ήμουν περήφανος και ανακουφισμένος που πέτυχα τον στόχο μου, αλλά όλα τα συναισθήματα που είχα συγκρατήσει βγήκαν επίσης."

Με τη διάγνωση πίσω της, πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα για την Hosey. Πώς αυτή η ασθένεια θα επηρεάσει την κίνησή της μακροπρόθεσμα; Ένα πράγμα είναι σίγουρο προς το παρόν: περισσότερο τρέξιμο. «Μάλλον θα κατέβω στα 5K, αλλά θα συνεχίσω να κινούμαι όσο το δυνατόν περισσότερο», λέει. «Είναι τόσο εύκολο να θεωρείς δεδομένο αυτό που μπορείς να κάνεις μέχρι να το χάσεις, τότε θα έχεις μια εντελώς νέα εκτίμηση γι’ αυτό».

Η Hosey ελπίζει ότι μοιράζοντας την ιστορία της μπορεί να ευαισθητοποιήσει την MG και να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να παραμείνουν δραστήριοι και να συνεχίσουν γιατί "ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί".