Trener zdrowia a trener osobisty: kluczowe różnice i podobieństwa

Trener zdrowia a trener osobisty: kluczowe różnice i podobieństwa

Konsumenci nie postrzegają już „wellness” jedynie jako „poprawy kondycji i odżywiania”, ale jako: znacznie szersza i całościowa ścieżka – taki, który obejmuje lepsze długoterminowe zarządzanie zdrowiem, zdrowiem psychicznym (szczególnie uważnością) i snem.

Wejdź, trenerze zdrowia.

Czekać. „Trener zdrowia”? Cóż, jeśli się zastanawiasz, tak. Trenerzy zdrowia to nie to samo, co trenerzy personalni. Czym jednak dokładnie różnią się te dwa zawody? I czy w ogóle istnieje między nimi jakieś podobieństwo? Znajdź odpowiedzi poniżej, które pomogą Ci wybrać najlepszą dla siebie ścieżkę kariery w branży zdrowia i dobrego samopoczucia.

Co robi trener zdrowia?

A Trener zdrowia pomaga klientom poprawić ich ogólne samopoczucie i zdrowie, dostarczając im niezbędnej wiedzy na temat zasad zdrowego odżywiania i nawyków związanych ze stylem życia.

Trenerzy zdrowia prowadzą klientów przez budowanie umiejętności, nawyków i zdrowych zachowań w zakresie samoopieki, które są kluczowe dla optymalnego samopoczucia. W rezultacie mogą pomóc w rozwiązywaniu różnych problemów zdrowotnych – od leczenia chorób przewlekłych po rzucenie palenia, poprawę diety i ćwiczeń fizycznych po przystosowanie się do zdarzenia zdrowotnego zmieniającego życie (np.diagnozę cukrzycy).

Innymi słowy, trenerzy zdrowia działają jako „cheerleaderki” dbające o zdrowie osobiste klienta; Pomagają klientowi znaleźć narzędzia potrzebne do dokonywania lepszych wyborów dotyczących stylu życia i osiągania celów zdrowotnych.

Czym zajmuje się trener personalny?

A Trenerzy personalni Współpracuje z klientami, aby osiągnąć cele związane ze sprawnością fizyczną (np. Utrata masy ciała, poprawa składu ciała i lepsze wyniki sportowe).

Projektują programy fitness, demonstrują prawidłowe wykonanie ćwiczeń, oceniają postępy i w razie potrzeby dostosowują plany treningowe. W zależności od konkretnego certyfikatu trenera osobistego może on również tworzyć plany posiłków i wytyczne żywieniowe w odniesieniu do MyPlate, zalecanej przez rząd wersji piramidy żywieniowej.

Kluczowe różnice między trenerem zdrowia a trenerem osobistym

zakres

Zasadnicza różnica pomiędzy trenerem zdrowia a trenerem personalnym od razu staje się jasna.

To trener personalnyzakresjest bardziej ograniczona i lepiej zdefiniowana niż praca trenera zdrowia. Trening personalny dotyczy przede wszystkim sprawności fizycznej – tworzenia przemyślanych planów treningowych, wskazywania klientom, jak ćwiczyć i trenowania klientów w sposób optymalizujący ich wyniki sportowe.

Wręcz przeciwnie, coach zdrowia ma znacznie szerszy zakres zagadnień, którymi musi się zająć, takich jak radzenie sobie ze stresem, higiena snu i różne nawyki związane ze stylem życia (np. spożywanie alkoholu i nikotyny).

Istnieje jednak ważne zastrzeżenie: zakres praktyki trenera zdrowia jest ograniczony.

Ostatecznie trenerzy zdrowia nie mają takiego samego przeszkolenia i certyfikatów, jak lekarze, psychiatrzy czy dietetycy.

Oznacza to, że nie mogą diagnozować ani próbować leczyć schorzenia (np. uogólnionego zaburzenia lękowego). Uwaga: te ograniczenia dotyczą także trenerów personalnych.

Specjalizacja wiedzy

Chociaż ograniczony zakres ćwiczeń trenerów osobistych może wydawać się oszustwem, niekoniecznie tak jest. Braki w zasięgu trenerzy personalni nadrabiają dogłębną wiedzą jako specjaliści fitness. Co to znaczy?

Aby to zilustrować: Wyobraź sobie, że klient chce zbudować masę mięśniową.

Chociaż trener zdrowia może pomóc klientowi zachować spójność w treningu, niekoniecznie będzie on wiedział, co jest potrzebne do uzyskania maksymalnego przerostu.

Warto zauważyć, że certyfikat coachingu zdrowotnego nie obejmuje takich pojęć, jak anatomia mięśni, adaptacja mięśni w odpowiedzi na trening ipostępujące przeciążenie– Podstawy przemyślanego „programu treningu przerostowego”.

To samo dotyczy wszystkich celów fitness, czy to poprawy siły, sprawności układu krążenia, czy nawet mocy.

Środowisko pracy

Kolejną różnicą między trenerami zdrowia a trenerami osobistymi jest ich środowisko pracy. Zazwyczaj trenerzy zdrowia prowadzą swoje sesje zdalnie (telefonicznie lub za pośrednictwem narzędzi do konferencji internetowych).

Inaczej jest w przypadku trenerów osobistych, którzy zazwyczaj pracują fizycznie z klientami na siłowni lub w innym obiekcie fitness.

Oczywiście warto zaznaczyć, że trenerzy personalni mogą prowadzić swoje sesje także on-line, co pokazała pandemia.

Ale podczas gdy skuteczność zdalnego treningu personalnego bardzo kwestionowane (szczególnie dla początkujących fitness) coaching zdrowotny sprawdził się. Badania pokazuje, że zdalny coaching zdrowotny jest tak samo skuteczny jak coaching osobisty.

Dlaczego? Jednym z głównych powodów jest to, że osobistemu trenerowi często trudno jest zapewnić na odległość odpowiednią formę treningu.

Może to wynikać z ograniczonego kąta widzenia (np. kamera rejestruje tylko boczny profil klienta) lub niezrozumienia werbalnych wskazówek coachingowych (niektórzy klienci mogą „uzyskać” lepszą aktywację mięśni poprzez lekkie dotknięcie tego obszaru).

Konkluzja? Podczas gdy trener zdrowia może pracować zdalnie z każdym, trener osobisty prawdopodobnie będzie musiał spotkać się z klientem osobiście w ośrodku fitness – zwłaszcza jeśli nie ma on wcześniejszego doświadczenia szkoleniowego.

Podobieństwa między trenerem zdrowia a trenerem osobistym

W tym momencie możesz myśleć o trenerach zdrowia i trenerach osobistych jak o kredzie i serze, tak zasadniczo różnych, że podobieństwa są niemożliwe. Możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że te dwa zawody mają wiele podobieństw.

Poziom regulacji

Ani trenerzy personalni, ani trenerzy zdrowia nie wymagają żadnych certyfikatów, licencji ani specjalnego szkolenia, aby legalnie używać tych tytułów. Oznacza to, że każdy może podawać się za osobistego trenera i/lub trenera zdrowia i pobierać od klientów opłaty za swoje usługi.

Jest jednak mało prawdopodobne, aby osoby bez uznanych certyfikatów mogły zrobić karierę zawodową. Wiele siłowni wymaga, aby ich trenerzy posiadali certyfikaty renomowanej firmy szkoleniowej.

Ponadto klienci wystrzegaliby się korzystania z coachingu prowadzonego przez kogoś – czy to trenera zdrowia, czy trenera osobistego – bez przedstawienia dokumentacji potwierdzającej.

I na szczęście, choć przepisy prawne nie są rygorystyczne, oba zawody są obecnie znane z przestrzegania jednolitego kodeksu etyki, edukacji, badań i referencji, którego celem jest ujednolicenie szkoleń i certyfikacji trenerów zdrowia i trenerów osobistych:

Trener zdrowia:W 2016 r. Krajowa Rada Trenerów Zdrowia i Wellness (NBHWC) nawiązała współpracę z Krajową Radą Lekarzy Orzeczników (organem certyfikującym wydającym licencje lekarzom) i zatwierdziła ponad osiemdziesiąt programów szkoleniowych dla trenerów zdrowia i dobrego samopoczucia w Stanach Zjednoczonych. FYI: Programy trenerów zdrowotnych AFPA są uznane przez NBHWC.
Trener osobisty:Kluczową cechą wysokiej jakości kursów treningu personalnego jest akredytacja Narodowej Akademii Medycyny Sportowej (NASM), uznanej niezależnej agencji, która akredytuje programy certyfikacyjne spełniające i spełniające jej standardy. Programy szkoleń osobistych AFPA to wszystkoAkredytacja NASM.

Lekarze też nie

Oto kwestia, która została już poruszona, ale wymaga powtórzenia (i rozwinięcia): ani trenerzy zdrowia, ani trenerzy personalni nie są profesjonalistami medycznymi.

To z kolei oznacza, że ​​nie mogą diagnozować ani leczyć chorób, interpretować wyników badań lekarskich, zalecać suplementów diety, a nawet przepisywać jadłospisów (czyli przepisywać klientowi określoną dietę).

Jeśli to konieczne, oba zawody musząZamiast tego kierują swoich klientów do odpowiednich specjalistów medycznych. Oto przykłady sytuacji, które wymagają pomocy „z zewnątrz”:

Przetwarzanie traumatycznych doświadczeń: sytuacja, z którą najlepiej radzi sobie psychiatra zajmujący się zespołem stresu pourazowego (PTSD). Diagnoza i/lub leczenie niedoborów składników odżywczych: Najlepiej, jeśli zajmą się tym lekarze i dietetycy, którzy mogą zlecić badania krwi i opracować odpowiedni plan leczenia. Również w tym przypadku trenerzy zdrowia i trenerzy personalni nie mogą diagnozować ani leczyć chorób.
Poprawa jakości snu za pomocą suplementów diety:Tylko podmioty świadczące opiekę zdrowotną mogą przepisywać pacjentom suplementy „pobudzające sen”, takie jak: Melatonina Lub L-Teanina. Najdalsi trenerzy zdrowia i trenerzy personalni polecają wskazówki lepsza higiena snu (np. unikaj czasu przed snem i utrzymuj chłód w sypialni) – nic więcej.

Relacja partnerska skupiona na zmianie zachowania

Kolejne istotne podobieństwo między trenerami zdrowia i trenerami osobistymi polega na naturze relacji coach-klient. Jest to rodzaj partnerstwa, którego celem jest przeprowadzenie klienta krok po kroku przez proces zmiany jego życia na lepsze.

Żadna profesja nie stosuje uniwersalnego podejścia do klientów.

Zamiast tego wszyscy klienci zazwyczaj przechodzą sesję „wdrożeniową”, podczas której muszą wypełnić historię medyczną i dać trenerowi wyobrażenie o tym, na czym obecnie się znajdują (poziom sprawności trenera osobistego, obecne nawyki związane ze zdrowym stylem życia). Coach) i co dokładnie chcą osiągnąć poprzez coaching.

Trenerzy zdrowia i trenerzy personalni następnie biorą pod uwagę wszystkie te czynniki (tj. styl życia, potrzeby i preferencje klienta) podczas projektowania sesji coachingowych.

W rezultacie obie profesje muszą posiadać wiedzę na temat zmiany zachowania (i rozumieć, jak ją zastosować):

Rozmowa motywacyjna:Kluczowa technika stosowana przez trenerów, gdy muszązadawać pytania otwartema na celu pomóc klientom odkryć własne powody do zmian. Skuteczny wywiad motywacyjny pomaga klientom zwerbalizować bariery i inne czynniki, na które nie mają wpływu, ale które mają wpływ na ich zdrowie. To z kolei wywołuje dyskusję na temat sposobów pokonania tych barier i potencjalnie toruje drogę do przyjęcia różnych zachowań prozdrowotnych (które mają dla nich sens).
Ramy zmiany zachowań zdrowotnych:Zachowania zdrowotne klienta wynika ze złożonego procesu wyborów, nawyków, stanu psychicznego, wsparcia społecznego, historycznych doświadczeń dyskryminacji, dostępu do opieki zdrowotnej, traumy, kultury, dostępu ekonomicznego m.in.dwie popularne teorie zmiany zachowania– Model Przekonań Zdrowotnych (HBM) i Model Transteoretyczny (TTM) – zapewniają coachowi cenny wgląd w postawy i przekonania klienta dotyczące zachowań zdrowotnych oraz w jaki sposób można lepiej kierować klientów w stronę zmian.
Zwiększanie poczucia własnej skuteczności klienta:Poczucie własnej skuteczności odnosi się do wiary danej osoby w jej zdolność do osiągnięcia celu (tj. pożądanego rezultatu). Badania pokazuje, że osoby o wysokim poczuciu własnej skuteczności wyznaczają sobie wyższe cele i wkładają więcej wysiłku w zmianę swojego zachowania. Dlatego zarówno trenerzy zdrowia, jak i trenerzy personalni powinni skoncentrować swoje wysiłki na zwiększaniu poczucia własnej skuteczności klienta (np. stosując wyznaczanie celów i psychologię pozytywną).

Wynik coachingu

I jaki jest ostatni wspólny wątek pracy trenerów zdrowia i trenerów osobistych? Twój cel dla klienta.

Ostatecznie obie profesje chcą, aby ich klienci czuli się wzmocnieni i potrafili zrozumieć zalew informacji na temat zdrowia i dobrego samopoczucia.

Klient powinien wychodzić z sesji coachingowych z jaśniejszym wyobrażeniem o kolejnym kroku. Mówiąc najprościej, powinni mieć poczucie, że właśnie pomogłeś im znaleźć równowagę, której potrzebują dla lepszego zdrowia.

Zabierać

Choć może się to wydawać różne, trenerzy personalni i trenerzy zdrowia odgrywają uzupełniające się role.

Na przykład trener zdrowia pracujący z klientem chcącym poprawić kondycję może skierować go do trenera personalnego. Z drugiej strony trener personalny pracujący z klientem, który skarży się, że czuje się przytłoczony codziennymi stresorami, może skierować go do trenera zdrowia.

Warto jednak zaznaczyć, że trener personalny może być także trenerem zdrowia – i odwrotnie.

Wreszcie, wiele umiejętności, których nauczyłeś się jako trener osobisty, można przenieść i są one istotne dla roli trenera zdrowia. Oprócz rozszerzonej bazy klientów, certyfikacja w obu przypadkach daje również możliwość wspierania dobrego samopoczucia klientów na różne sposoby.

Trenerzy personalni, którzy uzyskali certyfikat coachingu zdrowia, zdobywają szerszą wiedzę potrzebną na przykład do codziennego radzenia sobie z chorobami przewlekłymi.

Z kolei trener zdrowia wyposażony w wiedzę dotyczącą treningu personalnego może udzielić praktycznych wskazówek, w jaki sposób klient może stać się bardziej aktywny (zamiast ogólnych zaleceń typu „ćwicz trzy razy w tygodniu”).

Przydatność