Ik ga een maand lang trainen zoals Arnold - en Arnold kijkt misschien mee

Ik ga een maand lang trainen zoals Arnold - en Arnold kijkt misschien mee

Al tientallen jaren wordt Arnold Schwarzenegger door velen beschouwd als de grootste kampioen en meest intense atleet van bodybuilding. Zijn trainingsprogramma's worden vandaag de dag nog steeds geanalyseerd, bestudeerd en soms bekritiseerd - meer dan veertig jaar sinds hij in 1980 voor het laatst de Sandow Trophy won. Maar wanneer was de laatste keer dat iemand echt probeerde te trainen zoals de Oostenrijkse eik? Ik bedoel niet een training die werd gedeeld in een nummer van FLEX of Muscle & Fitness. Ik bedoel, elke set, elke herhaling, net zoals de zevenvoudig Mr. Olympia zelf gedurende een langere periode. Binnen komt de Arnold Challenge.

Dat zal ik doen.

Vier weken lang ga ik het beruchte "double-split" superset- en triset-programma doen dat Arnold deelde in een van de krachttrainingsbijbels, The New Encyclopedia of Modern Bodybuilding. Er zullen enkele optimalisaties en alternatieven zijn op het gebied van logistiek en uitrusting, die later zullen worden toegelicht. Maar de integriteit van de Arnold Challenge en de inspanning die nodig is om deze twee uur durende, tweemaal daagse marathontraining te voltooien, worden gerespecteerd.

Hoe zijn we hier terechtgekomen?

Voor degenen onder jullie die mij niet kennen – en dat kunnen velen onder jullie zijn –: ik schrijf al ruim tien jaar in de fitnessindustrie. Ik begon in 1999 als magere tiener met trainen in West Virginia. Zoals veel mensen die bodybuilding volgen, keek ik naar Pumping Iron en las ik talloze nummers van tijdschriften waarin Schwarzenegger te zien was. Ik had zijn 'Nieuwe Encyclopedie', en ik heb dat boek letterlijk zo lang gelezen en bestudeerd dat de omslag versleten was. Ernstig.

Veel oude nummers van FLEX en Muscle & Fitness bevatten voorbeelden van zijn trainingen uit zijn tijd als de #1 bodybuilder ter wereld, en ik nam ze regelmatig voor mezelf op om te zien of ik het kon. Soms overleefde ik het, maar bij veel anderen besefte ik dat de intensiteit en het volume op dat moment te veel voor mij waren.

Ik deed aan bodybuilding, maar was me er terdege van bewust dat de IFBB Pro League niet mijn toekomst als atleet was. Dus concentreerde ik me vooral op groter en sterker worden. Tien jaar na mijn opleiding begon ik blogs te schrijven ter motivatie, en nadat ik een artikel op een populaire website had geplaatst, kreeg ik mijn doorbraak als schrijver.

Het was misschien een klein artikel, maar voor mij maakte ik nu deel uit van de bodybuildingindustrie.

Sinds ik schrijver ben geworden, is mijn persoonlijke transformatie op een aantal platforms te zien geweest en heb ik mijn eigen kennis kunnen delen met lezers over de hele wereld. Ook heb ik diverse artikelen geschreven over de training van Arnold. Ik zou ze verkleinen zodat een beginner het kan proberen of er mijn eigen draai aan kan geven. In het eerste nummer van een groot gedrukt tijdschrift waarin mijn werk werd vermeld, stond hij zelfs op de cover. Dat was in 2010 en ik heb mijn exemplaar tot op de dag van vandaag nog steeds.

Ik ben ook vier uur rijden van Columbus, Ohio, waar elk jaar het Arnold Sports Festival wordt gehouden. Ik heb de Arnold Classic, de Arnold Strongman Classic, de Pump & Run drie keer gedaan en mocht zelfs de ceremonie van de International Sports Hall of Fame bijwonen. Ik heb Arnold een paar keer ontmoet en hem de hand geschud. In 2022 kreeg ik zelfs de foto die je hieronder ziet en was ik vereerd om verslag te doen van de World's Strongest Firefighter-wedstrijd van dat jaar. Hij deelde dit artikel op zijn sociale mediaplatforms, waarvoor ik vereerd ben.

Van Covering Arnold – Nu kijkt Arnold naar mij

Snel vooruit naar hoe dit allemaal tot stand is gekomen. Arnold en zijn team publiceren een nieuwsbrief waarop ik mij abonneer en dat zou u ook moeten doen. Hij deelde ook een gratis e-book met een van zijn Golden Era superset-workouts voor borst en rug. Toen besloot ik dat ik het eens wilde proberen. Dus mailde ik mijn redacteur bij M&F om te kijken of er interesse was in een artikel erover, want laten we eerlijk zijn. De 17-jarige ik die het tijdschrift las, zou het geweldig vinden om op hun platform te verschijnen. Mijn redacteur, Jeff Tomko, stelde voor dat ik het een maand lang elke week zou proberen. Ik stemde ermee in en was klaar om met deze trainingsreeks te beginnen.

Ik heb een jaar geleden via andere verhalen een paar leden van Arnolds team ontmoet en het zijn aardige jongens. Ik schrijf ook enkele nieuwsartikelen en als er iets met betrekking tot Arnold naar voren komt, kunnen ze het nieuws verifiëren of verduidelijken, zodat ik de best mogelijke informatie heb om met de lezers te delen. Ik heb contact met hen opgenomen om hen te laten weten dat dit is gebeurd en eventueel advies te geven.

Eén van deze heren vroeg slechts één gunst: “Ga alsjeblieft niet dood.”

Ik beloofde dat ik mijn best zou doen om te overleven. De dag dat ik de eerste training deed, vroegen ze voortdurend om updates. Ik stuur ze foto's en videoclips waarvan ik zeker weet dat ze ze hysterisch vonden. Twee uur later was ik klaar en ze prezen me omdat ik het overleefde. Ze dachten toen waarschijnlijk dat ik gek was, omdat ik er daadwerkelijk mee doorging. Toen gebeurde er iets ongelooflijks.

Ik plaatste een van deze video's op mijn Instagram- en Twitter-accounts. Ze werden vervolgens gedeeld op de sociale media van Arnold. Ter vergelijking: de video die de meeste aandacht kreeg op mijn eigen platforms had in totaal ongeveer 9.000. Eenmaal gedeeld op de platforms van Arnold, werd het 230.000 keer bekeken op Instagram en nog eens 125.000 op Twitter. Dat vond ik heel gaaf, maar het zette ook onze wielen aan het draaien. Wat als ik het hele programma een maand lang zou doen?

Het was mijn bedoeling om versies te vinden van een trainingsprogramma voor het hele lichaam dat Schwarzenegger heeft gemaakt of uitgevoerd, en die trainingen een maand lang een keer per week te doen. Hoe afschrikwekkend de Arnold Challenge ook lijkt, ik dacht dat ik het kon. Vier weken lang elke training één keer per week? Ja, daar kan ik mee omgaan, zolang de pijn mij daarna niet bedlegerig maakt.

Ik sms'te Jeff en hij belde mij. We bespreken het en denken dat dit geweldig zou zijn. Ik informeer de twee heren met wie ik eerder deze odyssee deelde, en behalve dat ze mij aanmoedigden, stuurden ze mij ook nog een aanvullend bericht.

'Arnold zei dat hij je eraan moest herinneren dat er altijd twee uur in de ochtend en twee uur in de avond waren.'

Geen weg meer terug

Ik was van plan om de training maar één keer per week te doen. De tijden waar hij naar verwees zijn zijn beroemde ‘double split’-routine die hij gebruikte om zich voor te bereiden op de Mr. Olympia. Dat was niet mijn oorspronkelijke bedoeling. Ik vertelde hen dat ik nog niet zo ver was. Mijn vrouw kreeg lucht van deze sms-uitwisseling en zei de woorden die mijn lot bezegelden.

"Je hebt al eerder hard getraind, je kent de trainingen, ik denk dat je het kunt."

Ik vertelde haar toen wat dat betekende. Twee uur training, twee keer per dag, zes dagen per week. Ik zou 's morgens borst en rug moeten doen en 's avonds benen. De volgende dag zouden het 's ochtends de schouders zijn, 's avonds de armen en de buikspieren. Dit herhaalde ik dan drie keer per week. Zondag zou mijn enige vrije dag zijn. Ze dacht nog steeds dat ik het kon.

'Vier weken? Heb je dit?'

Nadat ik mijn banden een beetje had opgepompt, stemde ik ermee in om in ieder geval mijn best te doen. Voor alle duidelijkheid en transparantie: ik begrijp dat Arnold zich ervan bewust is dat een auteur met wie hij eerder heeft gesproken dit probeert. Ik denk dat hij nog niet echt weet dat ik het ben, maar uiteindelijk zal hij zich misschien meer van mij bewust worden. Dat zou geweldig zijn zolang het duurt, want ik heb het afgemaakt. Maar nu concentreer ik me alleen op trainen.

De komende vier weken van mijn leven zullen intens zijn, en om de druk nog groter te maken, gaan we die vier weken in deze serie samenvatten. Ik zal de trainingen opsplitsen, gewichtsvergelijkingen gebruiken om de tol van de trainingen te laten zien, en ik zal onderweg mijn voortgang en statistieken volgen. Aan het einde zul je zelf de veranderingen zien. Arnold gebruikte deze trainingen om zijn lichaamsbouw te maximaliseren voor wedstrijden. Ik ga proberen af ​​te vallen en kijken hoe hard ik mezelf kan pushen. Ik word waarschijnlijk niet sterker, en grootte is niet mijn prijs.

Op persoonlijk vlak moest ik de Arnold Challenge doen om weer op het goede spoor te komen en mezelf naar een nieuw niveau van persoonlijk fitnesssucces te tillen, en dat is voor mij het belangrijkste. Voor de duidelijkheid: sommigen denken misschien dat dit live is en beschikbaar om te lezen, aangezien de trainingen voltooid zijn en we ze slechts één voor één zullen posten. Nee, tegen de tijd dat je dit leest zit ik pas in week twee. Er is niets gegarandeerd. Er kan van alles gebeuren, maar wat ik zie is dat ik het werk doe en hopelijk sommige mensen inspireer om zichzelf te pushen om hun eigen vorm van grootsheid te bereiken. De tijd zal het leren, maar ik ga alles geven en ik hoop dat je met mij meegaat op deze reis door de artikelen te lezen, mij te volgen op Instagram @rocklockridge en mij aan te moedigen. Ik zal het waarschijnlijk nodig hebben.