Orthorexia - Ben jij geobsedeerd door gezond eten?

Orthorexia - Ben jij geobsedeerd door gezond eten?

Lichaamsvertrouwen

Een paar maanden geleden heb ik een online cursus lichaamsvertrouwen gevolgd van Be Nourished. Het heeft een enorme invloed gehad op de manier waarop ik over mijn lichaam, mijn gewicht, mijn dieet en mijn lichaamsbeweging denk. Ik was begin veertig behoorlijk wat aangekomen en wat ik ook deed, niets kon dat veranderen. Ik heb veel geleerd over voeding en beweging.

Ik schaamde me erg voor mijn gewicht en uiterlijk en het beïnvloedde mijn vermogen om in de wereld te zijn en gezien te worden. Mijn gedachten waren gedurende de dag bezig met sporten en ik zette zoveel mogelijk stappen. Ik had een Fitbit en de Fit Bit-weegschaal en dacht voortdurend aan eten, sporten en hoe ik kon afvallen. Ik haatte het om in de spiegel te kijken en had het gevoel dat ik niet genoeg deed om op gewicht te blijven.

In 2016 kreeg ik de diagnose hyperthyreoïdie en moest ik gedurende 6 weken bloedonderzoek laten doen naar mijn schildklier en lever. Uit twee van de tests voor mijn lever bleek dat mijn enzymen verhoogd waren.

Toen ik de cursus Body Trust volgde, besefte ik dat mijn relatie met mijn lichaam echt controlerend was. Een van de memes die ze op hun website hebben is“We kunnen onszelf niet haten in een versie van onszelf waar we van kunnen houden.”De schaamte die ik voelde was dat we in een vetfobische samenleving leven en dat we denken dat we via een dieet op onze manier kunnen afvallen en de grootte kunnen krijgen die we willen hebben, terwijl we nog steeds een liefdevolle relatie met ons lichaam hebben. Dat kunnen we niet.

Dikke schaamte

Wij zijn niet het probleem, onze samenleving heeft disfunctionele waarden en laat ons geloven dat we ons gewicht onder controle kunnen houden als we ons maar op de juiste manier inzetten.

Ik wilde erbij horen, zodat ik me niet zou schamen. Ik wilde onzichtbaar zijn en niet opvallen, en door mijn overgewicht kreeg ik het gevoel dat ik te veel opviel. Ik vond dat ik te veel negatieve aandacht had getrokken.

Gezond eten

Ik wist zoveel over eten. Ik had veel diëten geprobeerd die allemaal leken te zijn gericht op gezond eten. Het tarwebuikdieet, paleo, plantenparadox, eet goed voor je bloedgroep. Ik heb ze allemaal geprobeerd. Niets maakte een verschil, maar ik zei tegen mezelf dat ik gezond eet, dus ik moet een langzame stofwisseling hebben, anders is het mijn schildklier die mijn gewicht beïnvloedt of het hoge cortisolgehalte als gevolg van de stress van de aardbevingen.

Ik had een zeer goede zelfbeheersing. Ik kon geen suiker verdragen, geen tarwe, geen gluten, en ik probeerde altijd nieuwe manieren van eten uit, door voedsel uit het buitenland te importeren of door het hele land ingrediënten op te sporen. Ik had heel veel vitamines en supplementen. Mijn lichaam was als een obsessie, ik wilde het veranderen, controle krijgen over wat ik at en hoe ik bewoog.

Orthorexie

Orthorexia is het andere uiteinde van het spectrum van eetstoornissen. Het is een obsessie met gezond eten. Het kan deugdzaam en elitair zijn en iedereen beschamen die niet gezond eet. Het is heel heimelijk, omdat het lijkt alsof je heel goed voor jezelf zorgt. Ik zei tegen mezelf dat ik gewoon de trends zou volgen, de verschillende chef-koks die gezonde kookboeken schreven. Ik heb mijn gezondheid geoptimaliseerd. Ik leg mezelf veel druk op om perfect te eten. Mijn beste vriend was overleden aan alvleesklierkanker en dat maakte me doodsbang. Ik gaf voedsel veel kracht om mij pijn te doen en ik was erg rigide in wat ik at.

Ik denk zelfs dat de manier waarop ik at heeft bijgedragen aan mijn schildklieraandoening. Sindsdien heb ik gelezen dat een laag koolhydratengehalte je schildklier in de war kan brengen.

sturen

Ik heb tijdens de cursus alles geleerd over hoe je de schaamte over eten kunt wegnemen, uit mijn obsessie met mijn lengte en gewicht. Ik besefte dat ik ook op een ongezonde manier geobsedeerd was door lichaamsbeweging. Ik heb mijn pasvorm en schaal verkocht. Ik was erg bang om niet meer aan sporten en eten te denken. Ik was bang dat ik dik zou worden, dat ik alles zou opeten dat ik tegenkwam, dat ik geen zelfbeheersing zou hebben.

In feite was zelfbeheersing het probleem. Het was allemaal gebaseerd op angst en erg rigide. Wanneer u uw voedselinname beperkt, zelfs al is het maar een gezond dieet, gaat uw lichaam in de overlevingsmodus. Een deel ervan is dat je hersenen je voor de gek houden zodat je geobsedeerd raakt door eten, en al het voedsel waar je naar hunkert. Het zorgt ervoor dat je overleeft en meer eet dan alleen een beperkt dieet.

Intuïtief eten

Met intuïtief eten vertrouw je erop dat je lichaam je begeleidt in de richting van wat je eet. Al het voedsel heeft dezelfde waarde, je kunt eten wat je wilt, wanneer je maar wilt. En je kunt om emotionele redenen eten. Je raadt het al, ik at alles wat ik mezelf had ontzegd, het was geweldig. En ik was zo blij. Zo vol. Sterker nog, ik at veel minder omdat ik tevreden was omdat ik at wat ik wilde. Ik probeerde niet iets binnen te krijgen wat ik niet wilde, ik dacht alleen dat ik moest eten.

De slinger zwaaide dus in de tegenovergestelde richting. Toen begon het langzaam terug te keren naar het centrum. Ik merkte dat ik geen ijs at, ik voelde me traag en slijmerig. Dat ik niet zoveel suiker at, dat het voor mij niet dezelfde aantrekkingskracht had. Dat ik natuurlijker wilde trainen in plaats van rond te sluipen op een machine.

Vrijheid

Ik heb een bloedtest gedaan en zie, mijn leverenzymen waren binnen bereik. Ik begon me op andere dingen te concentreren omdat mijn geest niet bezig was met nadenken over eten en bewegen en het beheersen van mijn lichaam. Ik kreeg een nieuw kapsel en een leesbril, allemaal dingen waar ik te bang voor was omdat ik niet aan mijn lichaam wilde denken en hoe ik eruit zag.

Ik voel me nu veel comfortabeler om met mensen te praten en voel me niet zelfbewust over mijn gewicht. Vroeger was ik geobsedeerd door hoe groot mijn buik was, maar nu denk ik er niet eens aan. Ik weet niet hoeveel ik weeg en ik schaam me er niet voor.

Een belangrijk ding dat mijn relatie met eten echt beïnvloedde, was het leren dat wanneer we van eten genieten, we meer voedingsstoffen opnemen. Alles wat zijn neus vasthield om tuinbonen te eten, maakte geen verschil.

De intelligentie van ons lichaam is veel wijzer dan wij, dus het is tijd om naar ons lichaam te luisteren en erop te vertrouwen.

Geïnspireerd door Kate Strong